15. „Ти не си при себе!“ - и рекоа луѓето, но таа упорно тврдеше дека ја зборува вистината. „Тоа мора да е неговиот ангел!“ - велеа тие.
16. Петар продолжуваше да чука и кога конечно му отворија и го видоа, се стаписаа!
17. Им даде знак со раката да молчат и им раскажа како Господ го изведе од затворот, па додаде: „Јавете му за ова на Јаков и на другите браќа - христијани.“ Потоа Петар си замина и отиде на друго место.
18. Кога се раздени, настана паника меѓу војниците. Не знаеја што се случило со Петар!
19. Ирод испрати потера, но не го најде. Ги испрашуваше и стражарите, но безуспешно, па нареди да ги погубат. Потоа Ирод ја напушти Јудеја и привремено се пресели во Цезареја.
20. Ирод беше во многу лоши односи со граѓаните на Тир и Сидон. Тие се здружија, испратија кај него делегација. Го поткупија Бласт, кој му беше собар, и побараа да склучат мир, бидејќи нивната земја добиваше храна од земјата на царот Ирод.
21. На договорениот ден, Ирод се облече во царска облека, седна на престолот, и му одржа говор на насобраниот народ.
22. Народот одушевено викаше: „Ова е глас на бог, а не на човек!“
23. Во истиот миг ангел Господов го удри со болест, зашто не Му оддаде слава на Бог. Во неговото тело се развија црви од што тој набргу умре.
24. А Божјата порака се пошироко се проповедаше и бројот на христијаните растеше.
25. Откако ја завршија мисијата во Ерусалим, Барнаба и Савле се вратија во Антиохија. Со себе го зедоа Јована, со прекар Марко.