1. Драги мои, сакам да ве потсетам на нашите предци кога патуваа низ пустината. Бог ги водеше, испраќајќи подвижен облак да ги води; сите безбедно минаа преку морето.
2. Како следбеници на Мојсеј, тие беа крстени во морето, со Божјиот облак над нив.
3. Сите ја јадеа истата храна што ја добиваа на чудотворен начин,
4. сите ја пиеја истата вода што потече за нив на чудотворен начин, зашто тие пиеја од духовната Карпа која ги придружуваше. Таа „Карпа“ беше Христос.
5. Сепак, со повеќето од нив Бог не беше задоволен. Затоа тие изумреа, а нивните тела останаа расфрлени по пустината.
6. Тоа што им се случи е поука за нас, за да не посакуваме зли нешта, како што посакуваа тие,