5. И Неговите ученици преминаа на другата страна и заборавија да земат леб.
6. Исус им рече: „Внимавајте и чувајте се од фарисејскиот и садукејскиот квас!”
7. И тие расправаа помеѓу себе, велејќи: „Тоа е што не зедовме леб.”
8. А Исус знаејќи го тоа им рече: „Маловерни, зошто расправате помеѓу себе, дека не зедовте леб?
9. Уште ли не разбирате и не помните за петте лебови на пет илјади и колку кошеви подигнавте?
10. Ни за седумте лебови на четири илјади и колку кошеви подигнавте?
11. Како не разбирате, дека не заради леб ви реков да се чувате од фарисејскиот и садукејскиот квас?”
12. Тогаш разбраа дека не им рече да се чуваат од лебниот квас, туку од учењето фарисејско и садукејско.
13. А кога Исус дојде во околината на Кесарија Филипова, ги праша Своите ученици и рече: „Што велат луѓето, Кој е Синот Човечки?”
14. А тие рекоа: „Едни велат дека е Јован Крстител; други Илија, а други пак Еремија или еден од пророците.”
15. Тој им рече: „А вие што велите, Кој Сум Јас?”
16. Симон Петар одговори и рече: „Ти си Христос, Син на живиот Бог.”
17. Исус одговори и му рече: „Блажен си, Симоне, сине Јонин, зашто тело и крв не ти го открија тоа, туку Мојот Татко, Кој е во небесата.
18. И Јас ти велам, дека ти си Петар, и на тој Камен ќе ја изградам Мојата Црква, и портите на пеколот нема да надвладеат наспроти неа.
19. И ќе ти ги дадам клучевите на царството небесно, и што и да сврзеш на земјата, ќе се појави веќе сврзано во небото; и што и да разврзеш на земјата, ќе биде веќе разврзано во небото.”