3. А настојникот си рече во себеси: ‘Што да правам, зашто господарот ми го одзеде настојништвото? Да копам? Не можам! Да просам? Се срамам!
4. Знам што да направам, за да ме примат во своите домови, кога ќе бидам отстранет од управувањето.’
5. И ги повика должниците на својот господар - секого поодделно - и му рече на првиот: ‘Колку му должиш на мојот господар?’
6. А тој рече: ‘Сто мери масло.’ Му рече: ‘Земи си ја признаницата, седни веднаш и напиши - педесет!’
7. Потоа му рече на другиот: ‘А ти, колку должиш?’ Тој рече: ‘Сто мери пченица.’ Му рече: ‘Земи си ја признаницата и напиши - осумдесет!’
8. И господарот го пофали неправедниот настојник, зашто постапи мудро; зашто синовите на овој свет, според својот род, се помудри од синовите на светлината.
9. И Јас ви велам: спечалете си пријатели со неправедно богатство, за да ве примат во вечни живеалишта, кога ќе приврши.
10. Кој е верен во најмалото - верен е и во многу; а несправедливиот во најмалото, несправедлив е и во многу.
11. И така, ако не бевте верни во несправедливото богатство, кој ќе ви го довери вистинското?
12. И ако не бевте верни во туѓото, кој ќе ви го даде она што е ваше?
13. Ниеден слуга не може да им служи на два господара; зашто, или едниот ќе го мрази, а другиот ќе го љуби; или ќе се приврзе кон едниот, а другиот ќе го презира. Не можете да Му служите на Бога и на мамона!”
14. А сето тоа го слушаа фарисеите, кои беа среброљупци и Му се потсмеваа.
15. И им рече: „Вие се претставувате за праведни пред луѓето, но Бог ги знае вашите срца; зашто она што меѓу луѓето се смета за високо, пред Бога е гнасно.”
16. ”Законот и Пророците беа до Јована. Оттогаш се проповеда Евангелието за Божјото Царство, и секој насила влегува во него.
17. Полесно е небото и земјата да поминат, отколку да пропадне една цртичка од Законот.
18. Секој кој ја остава својата жена и се жени со друга, прави прељуба; и кој се жени со оставена - прељубодејствува.”
19. ”А беше еден богат човек, кој се облекуваше во црвено сукно и во ленено платно и се веселеше сјајно секој ден.
20. А еден сиромав, по име Лазар, целиот со чирови, лежеше пред неговата врата