1. Зашто Законот ја има само сенката на идните добра, а не и самата суштина на нештата, и не може секогаш со истите жртви, што се принесуваат секоја година постојано, да ги усоврши оние, кои му пристапуваат.
2. Инаку би престанале да ги принесуваат, зашто не би биле свесни за гревови оние кои служејќи така, еднаш се очистени.
3. Но тие секоја година напомнуваат на гревовите
4. зашто крвта на биковите и јарците не може да ги отстрани гревовите.
5. Затоа, влегувајќи во светот вели: „Жртви и приноси Ти не посака, но ми приготви тело.
6. Сèпалениците и жртвите за грев не Ти беа угодни.”
7. Тогаш реков: Еве, доаѓам, во книжен свиток за Мене е напишано, да ја исполнам Твојата волја, О Боже.
8. Додека погоре вели: „Ни жртви, ни приноси, ни паленици, ни жртви за грев не посака; ниту Ти беа угодни” - тие се принесуваат според Законот,
9. потоа рече: „Еве, доаѓам да ја исполнам Твојата волја.” Така го отстранува првото, за да го воспостави второто.
10. Според таа волја осветени сме преку приносот на телото на Исуса Христа еднаш засекогаш.