Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Musthikaning Kidung 2:8-14 Kitab Sutji (JAV)

8. Rungokna! Kekasihku!Sawangen rawuhe,mlumpat-mlumpat ing gunung-gunung,mencolot-mencolot ing tengger-tengger!

9. Kekasihku iku kaya kidang,utawa anak menjangan.Delengen, panjenengane jumenenging saburining tembok kita,kambi ngungak-ungak liwat cendhela-cendhelalan nginjen ing ruji-ruji.

10. Kekasihku wiwit ngandika marang aku:“Tangia, memanisku,mrenea, intenku!

11. Awitdene delengen, mangsa atis wis kliwat,udane wis terang, lan wis kepungkur.

12. Ing pategalan wis katon kembang-kembang,wis mangsane methik;anggunge perkutut wis keprungu anaing tanah kita.

13. Wit anjir wiwit awoh,lan kembanging wit anggur ngambar gandane.Tangia, memanisku,mrenea, intenku!

14. Manukku dara ana ing lowahan-lowahaning parang,ana ing pandhelikan ing ereng-erenging gunung,pamerna paraupanmu,wetokna suwaramu;amarga arum suwaramu,lan endah warnamu!”

maca bab lengkap Musthikaning Kidung 2