8. Nalika Sang Prabu Saul mriksa wadyabalane ing Bezek, tinemu ana wong Israel telung atus ewu lan wong Yehuda telung puluh ewu.
9. Para utusan iku padha dituturi mangkene: “Iki kandhakna marang para wong ing Yabesy-Gilead: Sesuk ing wayah panas-panase srengenge bakal tekane pitulungan.” Nalika para kongkonan bali lan aweh pawarta marang wong-wong Yabesy, kabeh padha bungah banget.
10. Wong ing Yabesy banjur padha matur marang Sang Prabu Nahas: “Benjing enjing kawula sami badhe ngedali asrah bongkokan; panjenengan dalem saged nandukaken dhumateng kawula, punapa kemawon ingkang panjenengan dalem galih prayogi.”
11. Esuke Sang Prabu Saul merang balane dadi telung bregada. Iku padha nrajang ing satengahe pakemahane mungsuh ing wayah esuk umun-umun lan nggecak wong Amon sadurunge awan, lan wong kang bisa oncat pating slebar, ora ana wong loro kang isih kumpul.
12. Bangsa mau nuli matur marang Nabi Samuel: “Sinten ingkang mungel: Mokal Saul bisa dadi ratu kita, kapasrahna mriki tiyangipun, badhe kula pejahi!”
13. Nanging Sang Prabu Saul ngandika: “Ing dina iki aja ana wong kang dipateni, amarga ing dina iki Sang Yehuwah wis paring pangluwaran marang Israel.”
14. Lan Nabi Samuel ngandika marang bangsa iku: “Payo padha mangkat menyang ing Gilgal nganyarake kalenggahane ratu ana ing kana.”
15. Wong sabangsa kabeh banjur padha mangkat menyang Gilgal lan njumenengake Sang Prabu Saul dadi ratu ana ing kono ana ing ngarsane Sang Yehuwah ana ing Gilgal, lan ing kono padha nyaosake kurban kaslametan ana ing ngarsane Sang Yehuwah; Sang Prabu Saul lan sakehing wong Israel padha suka-suka rame banget ana ing kono.