3. Sun himmantu su aikata abin da yakemugu da hannuwansu.Sarki da alƙali suna nema a ba suhanci,Babban mutum kuma yana faɗar sonzuciyarsa,Da haka sukan karkatar da zance.
4. Mutumin kirkinsu kamar ƙaya yake,Mai gaskiyarsu kuwa kamar shingenƙaya yake.Ranar da kuka sa mai tsaro,A ran nan za a aukar muku dahukunci.Yanzu ruɗewarku ta zo,
5. Kada ka dogara ga maƙwabcinka,Kada kuma ka amince da abokinka.Ka kuma kame bakinka dagamatarkaWadda take kwance tare da kai.
6. Gama ɗa yana raina mahaifi,'Ya kuma tana tayar wamahaifiyarta,Matar ɗa kuma tana gāba dasurukarta,Mutanen gidan mutum su nemaƙiyansa.
7. Amma ni zan kafa ido ga Ubangiji,Zan jira ceton Allahna,Allahna zai ji ni.
8. Ya maƙiyina, kada ka yi murna akaina,Gama sa'ad da na fāɗi, zan tashikuma.Sa'ad da na zauna cikin duhu,Ubangiji zai haskaka ni.
9. Zan ɗauka fushin Ubangiji ne,Gama na yi masa zunubi,Sai lokacin da ya ji da'awata,Har ya yanke mini shari'a.Zai kawo ni zuwa wurin haske,Zan kuwa ga cetonsa.
10. Sa'an nan maƙiyina wanda suke ce mini,“Ina Ubangiji Allahnka?”Zai gani, ya kuma ji kunya.Idanuna za su gan shi lokacin da akatattake shiKamar taɓo a titi.
11. Za a faɗaɗa iyakarkaA ranar da za a gina garunka.