1. Darioren lehembicico urthean, Dario baitzen Asueroren semea, Mediarren odoleticacoa, eta erreguinatu baitzen Caldearren erresumaren gainean;
2. Haren erreguetasuneco lehen urthean, nic Danielec liburuetan ardietsi nuen cembat ciren urtheac, Jaunac Jeremias profetari aiphatu cituenac, Jerusalemeren inconiamenduco hirur hogoi eta hamar urtheen bethetzeco.
3. Eta ene Jainco Jaunaren alderat itzuli nuen ene beguithartea othoizteco eta errequeitzeco baruretan, çakuan eta hautsean.
4. Eta othoiztu nuen ene Jainco Jauna, eta aithortu nituen ene bekatuac, eta erran nuen: Çuri nago othoizca, Jainco Jaun handi eta ikaragarria, batasuna eta urricalmendua beguiratzen daroeztetzuna maite çaituztenei eta çure manamenduac çaincen dituztenei.
5. Bekatu eguin dugu, gaixtaqueria eguin dugu, tzarqui ibili gare, çure ganic guibelatu, eta çure manamendu eta erabaquietaric ceihertu gare.
6. Ez gatzaizquiote ethordun içatu çure cerbitzari profetei, ceinac çure icenean minçatu baitire gure erregueei, gure buruçaguiei, gure aitei eta lurreco populu gucian.
7. Çuri, Jauna, çucentasuna; guri aldiz, beguitharteco ahalquea, egun guerthatzen çaioten beçala Judaco guiçonari, Jerusalemdarrei eta Israel gucian; hurbil direnei eta urrun direnei toqui gucietan ceinetara iraici baitituçu, beren gaixtaqueria, çure alderat hobendun jarri dituztenen gatic.
8. Jauna, ahalquea gure beguitharteari, gure erregue, buruçagui eta aita bekatu-eguileei.
9. Çuri aldiz, gure Jainco Jauna urricalmendua eta barkatiartasuna, ceren çu ganic baicare guibelatu.
10. Eta ez dugu ençun gure Jainco Jaunaren minçoa, ibilceco haren leguean, bere cerbitzari profeten arartecoz eman içan darocunean.
11. Eta Israel guciac hautsi du çure leguea, eta ceihertu da, çure minçoa ez aditu nahiz, eta Jaincoaren cerbitzari Moisen liburuan iscribatuac diren madaricionea eta hatsgarritasuna erori dire gure gainera, Jaunaren contra eguin dugulacoz bekatu.
12. Eta obratu ditu, gure gainean eta juiatu gaituzten buruçaguien gainean erran cituen hitzac, gure gainera erakarriren çuela gaitz handi bat, nolacoric egundaino ez baitzen ikusi ceruaren azpian, Jerusalemen guerthatu den beçala.
13. Moisen liburuan iscribatua denaren arabera, gaitz hori gucia ethorri da gure gainera; eta ez dugu othoiztu çure beguithartea, gure Jainco Jauna, bihur guintecençat gure tzarquerietaric, eta gogoan erabil guindeçan çure eguia.
14. Eta Jauna atzarria egotu çaio tzarqueriari, eta bihurraraci du gure gainera. Çucena da gure Jainco Jauna erabili dituen eguinça gucietan, ecen ez dugu ençun haren minçoa.
15. Eta orai, gure Jainco Jauna, çure populua Eguiptoco lurretic çure escu hazcarraz erakarri duçuna, eta çure icena egun den beçalacoa eguin duçuna, bekatu eguin dugu, gaixtaquerian haritu gare.
16. Jauna, çure çucentasun guciaz othoizten çaitut, aldara beitez çure hasarrea eta çure iraquidura Jerusalemgo çure hiriaren eta çure mendi sainduaren gainetic; ecen gure bekatuen gatic eta gure aiten tzarquerien gatic, Jerusaleme eta çure populua laidotan dire gucien aitzinean gure inguruan.
17. Orai beraz, gure Jaincoa, ençun çatzu çure cerbitzariaren othoitz-errequeiac; eta çure buruaren ariaz, erakutsaçu çure beguithartea çure saindutegui mortu dagoenaren gainera.
18. Makur çaçu, ene Jaincoa, çure beharria, eta ençun çaçu; idecatzu beguiac, eta ikusatzu gure inconiamendua eta hiria ceinaren gainera deithua içan baita çure icena; ez ditugu ecen gure othoitzac çure oinetan ixurcen gare çucenen bidez, bainan-bai çure urricalcortasun nihonerecoaren ariaz.
19. Ençun gaitzatzu, Jauna; jabal çaite, Jauna; beguira çaçu, eta eguiçu; ez luça çure buruaren ariaz, ene Jaincoa, ceren çure icena deithua içan baita çure hiriaren eta çure populuaren gainera.
20. Eta oraino minço nincelaric eta othoizca nindagoelaric, eta aithorcen nituelaric ene bekatuac eta Israelgo ene herritarren bekatuac, eta ene Jaincoaren aitzinean haren oinetara ixurcen nituelaric ene othoitzac ene Jaincoaren mendi sainduarençat;
21. Oraino othoitzean minço nincelaric, hara Gabriel, guiçon-itchuran hastetic ikuspenetan ikusi içan nuena, batbatean hegaldaca ethorriric, uquitu ninduen arratseco sacrificioaren tenorean.
22. Eta irakatsi ninduen, eta minçatu citzaitan, eta erran çarotan: Daniel, orai ilki naiz çuri irakasteco, eta adigarria deçaçun ardiets.
23. Çure othoitzen hastetic ilki da manua; ni berriz, çure arguitzera heldu naiz, lehietaco guiçona çarelacoz; çaude beraz solasari erne, eta adi çaçu ikuspena.
24. Hirur hogoi eta hamar asteac laburtuac dire çure herritarren eta hiri sainduaren gainean, gal dadiençat legue-hauspena, akaba bekatua, eta ecezta tzarqueria; ethor dadien çucentasun bethierecoa, bethe ditecen ikuspen eta profeciac, eta sainduren saindua içan dadien gançutua.
25. Jaquiçu beraz eta ohartemaçu: Jerusalemeren berritzeco manua ilki denetic, Cristo buruçaguiraino içanen dire çazpi aste eta hirur hogoi eta bi aste; eta demboretaco hesturen erdian berrituac içanen dire plaça eta harrasiac.
26. Eta hirur hogoi eta bi asteren buruan, hilen dute Cristo; eta hura ukatu behar duen populua, ez da guehiago haren populua içanen. Eta populu batec, ethorcecoa den buruçagui batequin, urraturen ditu hiria eta sainduteguia; eta xahupena içanen eta guerla akabatu ondoan içanen da erabaquia den desmasia.
27. Aste batez Cristoc ascorequin gogorturen du bere batasuna; eta astearen erdian galduren dire bitimac eta sacrificioa; eta desmasiaren hatsgarriqueria içanen da temploan; eta akipeneraino eta akabançaraino iraunen du desmasiac.