1. Jesus parabola bidez hitz egiten hasi zitzaien: «Gizon batek mahastia landatu zuen eta harresiz inguratu; lurrean dolarea egin eta mahastizainaren dorrea eraiki zuen. Gero, nekazari batzuei errentan utzirik, urrutira joan zen.
2. Bere garaian, morroi bat bidali zien nekazariei, mahastiaren fruitutik zegokion partea jasotzera.
3. Baina haiek morroia hartu, jo eta esku-hutsik bidali zuten.
4. Berriro beste morroi bat bidali zien; hau ere buruan zauritu eta irainez bete zuten.
5. Beste bat ere bidali zien geroago, eta hil egin zuten. Ondoren, beste asko, eta batzuk jo eta besteak hil egin zituzten.
6. Bazuen oraindik beste norbait, bere seme maitea; eta huraxe bidali zien azkena, honela pentsatuz: “Neure semeari bederen izango diote begirune”.
7. Nekazariek, ordea, esan zuten beren artean: “Oinordekoa duk! Hil dezagun eta mahastiaren jabe izango gaituk!”
8. Hartu, hil eta mahastitik kanpora bota zuten.
9. «Zer egingo ote du mahasti-jabeak? Joan eta garbitu egingo ditu langile horiek, eta mahastia beste batzuen esku utziko.
10. Ez al duzue irakurri Liburu Santuetako hura: «Etxegileek bazterturiko harria giltzarri gertatu da.
11. Jaunak egin du hori, gure begien harrigarri?»
12. Lege-maisu eta zaharrak Jesus atxilotu nahian zebiltzan, ongi jabetu baitziren beraiengatik esan zuela parabola hura. Baina, jendearen beldurrez, utzi eta alde egin zuten.
13. Gero, fariseu eta Herodesen alderdiko batzuk bidali zizkioten Jesusi, hitzen batean harrapatzeko asmoz.
14. Etorri eta esan zioten:—Maisu, badakigu egiazale zarena eta ez dizuna axolarik inoren zeresanak; zuk, gizakiaren itxurari begiratu gabe, Jainkoaren bidea behar bezala irakasten duzu. Zilegi al da Zesarri zerga ordaintzea, bai ala ez? Ordaindu behar al diogu, bai ala ez?
15. Baina Jesusek, haien azpikeriaz oharturik, esan zien:—Zergatik zatozkidate zirika? Ekarri txanpon bat, ikusteko.
16. Ekarri zioten, eta Jesusek galdegin zien:— Norenak dira irudi eta izen hauek?Haiek erantzun:—Zesarrenak.
17. Jesusek, orduan:—Eman Zesarrena Zesarri eta Jainkoarena Jainkoari.Txunditurik utzi zituen erantzun honekin.
18. Ondoren, saduzear batzuk etorri zitzaizkion Jesusi. Hauek ez dute sinesten hildakoak pizten direnik. Eta honela galdegin zioten:
19. —Maisu, Moisesek idatzi zigun: Norbaiti anaia hiltzen bazaio, emaztea seme-alabarik gabe utziz, ezkon bedi alarguntsarekin, anaiari ondorengoa emateko.
20. Behin batean, baziren zazpi anaia. Zaharrena ezkondu eta seme-alabarik gabe hil zen.
21. Bigarrena alarguntsarekin ezkondu zen, eta seme-alabarik gabe hil zen hura ere. Berdin hirugarrena.
22. Horrela, ondorengorik gabe hil ziren zazpiak. Azkenik, hil zen emakumea ere.
23. Piztuerakoan, hildakoak piztuko omen direnean, noren emazte izango da, zazpiek izan baitzuten emazte?
24. Jesusek erantzun zien:—Ez ote zabiltzate oker, eta oker, hain zuzen, Liburu Santuetan esana eta Jainkoaren ahalmena ezagutzen ez dituzuelako?
25. Izan ere, hildakoak piztean, ez da inor ezkonduko: zeruko aingeruak bezalakoak izango dira denak.
26. Gainera, hildakoen piztueraz, ez al duzue irakurri Moisesen liburuan, sutan zegoen sasiaren pasartean, nola esaten dion Jainkoak berak: Ni Abrahamen, Isaaken eta Jakoben Jainkoa naiz?
27. Ez da hildakoen Jainkoa, biziena baizik. Oker zaudete oso.
28. Ondoren, aurreko eztabaida entzundako lege-maisu bat aurreratu zitzaion. Jesusek zein jator erantzun zien ikusirik, galdera bat egin zion:—Zein da agindu guztietan nagusiena?
29. Jesusek erantzun:—Hona hemen nagusiena: Entzun, Israel: Jauna da gure Jainkoa, Jauna bat bakarra da!
30. Maita ezazu Jauna, zeure Jainkoa, bihotz-bihotzez, gogo osoz, adimen guztiz eta indar guztiz.
31. Eta hona hemen bigarrena: Maitatu lagun hurkoa zeure burua bezala. Ez da agindu hauek baino handiagorik.
32. Lege-maisuak, orduan:—Ederki, Maisu; egia diozu Jainkoa bakarra dela eta ez dela besterik esatean.
33. Bera bihotz-bihotzez, gogo osoz eta indar guztiz maitatzea, eta lagun hurkoa nork bere burua bezala maitatzea, erre-opari eta sakrifizio guztiak baino hobea da.
34. Eta Jesusek, zuhurki erantzun ziola ikusirik, esan zion:—Ez zaude Jainkoaren erreinutik urruti.Eta harrezkero, ez zen inor galderarik egitera ausartzen.
35. Tenpluan irakasten ari zela, galdera hau egin zuen Jesusek: «Nola esan dezakete lege-maisuek Mesias Daviden ondorengo dela?
36. Hona zer dioen Davidek berak Espiritu Santuaren argiz: «Hona Jaunak ene Jaunari esana: “Eseri nire eskuinean, zure etsaiak oinazpian jartzen dizkizudan bitartean”.
37. «Davidek berak Jauna esaten dio; beraz, nola izan dezake ondorengo?»Jendetza ugariak atseginez entzuten zion.
38. Bere irakastaldian, beste hau ere esan zien: «Zabiltzate kontuz lege-maisuekin! Gogoko baitute harro-harro jantzita ibiltzea eta plazetan jendeak agur egitea;
39. gogoko dituzte sinagogetan lehenengo aulkiak eta jai-otorduetan mahaiburuak.
40. Eta, azkengabeko otoitzen aitzakiaz, alargunen ondasunak irensten dituzte. Epairik zorrotzena izango dute horrelako horiek».
41. Jesus tenpluko dirutegiaren aurrean eseria zegoen, jendeak kutxetara dirua nola botatzen zuen begira. Aberats askok ugari ematen zuen.
42. Etorri zen emakume alargun behartsu bat, eta bi sos bota zituen, huskeria bat.
43. Jesusek bere ikasleei dei egin eta esan zien: «Benetan diotsuet: Alargun behartsu honek beste guztiek baino gehiago bota du kutxara.
44. Izan ere, beste guztiek sobera dutenetik eman dute; honek, ordea, bere eskasian, zeukan guztia, bizitzeko behar zuena, eman du».