18. Ἄρα λοιπὸν ὅποιον θέλει ἐλεεῖ, καὶ ὅποιον θέλει τὸν κάνει σκληρόν.
19. Θὰ μοῦ πῇς ὅμως, «Γιατί κατηγορεῖ ἀκόμη; Διότι ποιός μπορεῖ ν᾽ ἀντισταθῇ εἰς τὴν θέλησίν του;».
20. Ἀλλὰ ποιός εἶσαι σύ, ὦ ἄνθρωπε, ποὺ ἀντιλέγεις εἰς τὸν Θεόν; Μήπως θὰ πῇ τὸ πλάσμα εἰς τὸν πλάστην, «Γιατί μὲ ἔπλασες ἔτσι;».
21. Ἢ μήπως δὲν μπορεῖ ὁ κεραμοποιὸς νὰ κάνῃ ὅ,τι θέλει μὲ τὸν πηλὸν καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια μᾶζα νὰ κάνῃ ἕνα ἀγγεῖον διὰ σπουδαῖαν χρῆσιν καὶ ἄλλο δι᾽ εὐτελῆ;
22. Τί θὰ πῇς ἐὰν ὁ Θεός, θέλων νὰ δείξῃ τὴν ὀργήν του καὶ νὰ κάνῃ γνωστὴν τὴν δύναμίν του, ἠνέχθη μὲ πολλὴν μακροθυμίαν σκεύη ὀργῆς παρασκευασμένα διὰ καταστροφήν,
23. καὶ τοῦτο διὰ νὰ κάνῃ γνωστὸν τὸν πλοῦτον τῆς δόξης του σὲ σκεύη ἐλέους ποὺ προετοίμασε διὰ τὴν δόξαν αὐτήν,
24. τοὺς ὁποίους, δηλαδὴ ἐμᾶς, καὶ ἐκάλεσε ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἐθνικούς;
25. ὅπως λέγει καὶ εἰς τὸ βιβλίον τοῦ Ὠσηέ, Θὰ καλέσω λαόν μου ἐκεῖνον ποὺ δὲν εἶναι λαός μου καὶ ἀγαπημένην ἐκείνην ποὺ δὲν εἶναι ἀγαπημένη,
26. καὶ εἰς τὸν τόπον ἀκριβῶς ὅπου τοὺς εἶπαν, «Σεῖς δὲν εἶσθε λαός μου», ἐκεῖ θὰ ὀνομασθοῦν υἱοὶ τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ.
27. Ὁ Ἡσαΐας φωνάζει διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας, Καὶ ἂν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι ἀναρίθμητοι σὰν τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης, μόνον ἕνα ὑπόλοιπον θὰ σωθῇ.
28. Διότι ὁ Κύριος θὰ ἐκτελέσῃ σύντομα τὴν ἀπόφασίν του μὲ δικαιοσύνην, μάλιστα θὰ τὴν ἐκτελέσῃ σύντομα ἐπὶ τῆς γῆς.
29. Καὶ καθὼς προεῖπε ὁ Ἡσαΐας, Ἐὰν ὁ Κύριος ὁ Σαβαὼθ δὲν μᾶς εἶχε ἀφήσει ἀπογόνους, θὰ εἴχαμε γίνει σὰν τὰ Σόδομα καὶ θὰ εἴχαμε ὁμοιωθῆ πρὸς τὰ Γόμορρα.
30. Τί θὰ ποῦμε λοιπόν; Ὅτι οἱ ἐθνικοὶ ποὺ δὲν ἐπεδίωκαν δικαίωσιν τὴν ἐπέτυχαν, ἀλλὰ δικαίωσιν ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν πίστιν.
31. Ἐνῷ οἱ Ἰσραηλῖται ποὺ ἐπεδίωκαν δικαίωσιν διὰ τῆς τηρήσεως τοῦ νόμου δὲν τὴν ἐπέτυχαν.
32. Γιατί; Διότι δὲν ἐπεδίωκαν νὰ τὴν ἐπιτύχουν διὰ πίστεως, ἀλλὰ διὰ τῶν ἔργων τοῦ νόμου. Ἐσκόνταψαν δηλαδὴ εἰς τὸν λίθον τοῦ προσκόμματος,
33. καθὼς εἶναι γραμμένον, Θέτω εἰς τὴν Σιὼν λίθον προσκόμματος καὶ πέτραν σκανδάλου καὶ καθένας ποὺ πιστεύει εἰς αὐτὸν δὲν θὰ ντροπιασθῇ.