14. Τί θὰ ποῦμε λοιπόν; Ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἄδικος; Μὴ γένοιτο.
15. Διότι εἰς τὸν Μωϋσῆν λέγει, Θὰ ἐλεήσω ἐκεῖνον ποὺ ἐλεῶ καὶ θὰ σπλαγχνισθῶ ἐκεῖνον ποὺ σπλαγχνίζομαι.
16. Ὥστε λοιπὸν δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν θέλησιν ἢ τὴν προσπάθειαν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
17. Διότι λέγει ἡ γραφὴ εἰς τὸν Φαραώ, Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς σὲ ἀνύψωσα, διὰ νὰ δείξω διὰ σοῦ τὴν δύναμίν μου καὶ νὰ διαλαληθῇ τὸ ὄνομά μου εἰς ὅλην τὴν γῆν.
18. Ἄρα λοιπὸν ὅποιον θέλει ἐλεεῖ, καὶ ὅποιον θέλει τὸν κάνει σκληρόν.
19. Θὰ μοῦ πῇς ὅμως, «Γιατί κατηγορεῖ ἀκόμη; Διότι ποιός μπορεῖ ν᾽ ἀντισταθῇ εἰς τὴν θέλησίν του;».
20. Ἀλλὰ ποιός εἶσαι σύ, ὦ ἄνθρωπε, ποὺ ἀντιλέγεις εἰς τὸν Θεόν; Μήπως θὰ πῇ τὸ πλάσμα εἰς τὸν πλάστην, «Γιατί μὲ ἔπλασες ἔτσι;».
21. Ἢ μήπως δὲν μπορεῖ ὁ κεραμοποιὸς νὰ κάνῃ ὅ,τι θέλει μὲ τὸν πηλὸν καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια μᾶζα νὰ κάνῃ ἕνα ἀγγεῖον διὰ σπουδαῖαν χρῆσιν καὶ ἄλλο δι᾽ εὐτελῆ;