2. Ἡ ἐπιστολή μας εἶσθε σεῖς, γραμμένη στὶς καρδιές μας, ἡ ὁποία εἶναι γνωστὴ καὶ διαβάζεται ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους·
3. εἶσθε, φανερά, ἐπιστολὴ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι καρπὸς τῆς δικῆς μας ὑπηρεσίας, καὶ εἶναι γραμμένη ὄχι μὲ μελάνι, ἀλλὰ μὲ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωντανοῦ, ὄχι σὲ πλάκες πέτρινες, ἀλλὰ σὲ πλάκες καρδιῶν σαρκίνων.
4. Τέτοια εἶναι ἡ πεποίθησις ποὺ ἔχομεν εἰς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Χριστοῦ,
5. ὄχι ὅτι εἴμεθα ἱκανοὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ὥστε νὰ λογαριάσωμεν ὅτι προῆλθε κάτι ἀπὸ τὸν ἑαυτόν μας, ἀλλ᾽ ἡ ἱκανότης μας προέρχεται ἀπὸ τὸν Θεόν,
6. ὁ ὁποῖος μᾶς ἔκανε ἱκανοὺς νὰ γίνωμεν ὑπηρέται νέας διαθήκης, ὄχι γραπτοῦ νόμου ἀλλὰ τοῦ Πνεύματος, διότι ὁ γραπτὸς νόμος καταδικάζει εἰς θάνατον, ἐνῷ τὸ Πνεῦμα ζωοποιεῖ.
7. Ἀλλ᾽ ἐὰν ἐκεῖνο ποὺ παράγει θάνατον, ὁ γραπτὸς νόμος, χαραγμένος σὲ πέτρες, ἐγκαινιάσθηκε μὲ λαμπρότητα, ὥστε οἱ Ἰσραηλῖται νὰ μὴ μποροῦν νὰ κυττάξουν τὸ πρόσωπον τοῦ Μωϋσέως, λόγῳ τῆς λαμπρότητος τοῦ προσώπου του, ἡ ὁποία ὅμως θὰ παρήρχετο,
8. δὲν θὰ ἔχῃ μεγαλύτερη λαμπρότητα ἐκεῖνο ποὺ παράγεται ἀπὸ τὸ Πνεῦμα;
9. Διότι ἐὰν ἐκεῖνο ποὺ παράγει κατάκρισιν εἶχε λαμπρότητα, πολὺ μεγαλύτερη θὰ εἶναι ἡ λαμπρότης ἐκείνου ποὺ παράγει τὴν δικαίωσιν.
10. Καὶ εἰς τὴν περίπτωσιν αὐτήν, ἐκεῖνο ποὺ κάποτε εἶχε λαμπρότητα ἔχασε τὴν λαμπρότητά του ἐξ αἰτίας μιᾶς πολὺ μεγαλύτερης λαμπρότητος.