1. Ἀρχίζομεν πάλιν νὰ συσταίνωμε τὸν ἑαυτόν μας; Ἢ μήπως ἔχομεν ἀνάγκην, ὅπως μερικοί, συστατικῶν ἐπιστολῶν σ᾽ ἐσᾶς ἢ συστατικῶν ἀπὸ σᾶς;
2. Ἡ ἐπιστολή μας εἶσθε σεῖς, γραμμένη στὶς καρδιές μας, ἡ ὁποία εἶναι γνωστὴ καὶ διαβάζεται ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους·
3. εἶσθε, φανερά, ἐπιστολὴ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι καρπὸς τῆς δικῆς μας ὑπηρεσίας, καὶ εἶναι γραμμένη ὄχι μὲ μελάνι, ἀλλὰ μὲ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωντανοῦ, ὄχι σὲ πλάκες πέτρινες, ἀλλὰ σὲ πλάκες καρδιῶν σαρκίνων.
4. Τέτοια εἶναι ἡ πεποίθησις ποὺ ἔχομεν εἰς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Χριστοῦ,