1. Ἀπεφάσισα νὰ μὴ σᾶς κάνω καὶ ἄλλην δυσάρεστην ἐπίσκεψιν.
2. Ἐὰν ἐγὼ σᾶς λυπῶ, τότε ποιός μοῦ προξενεῖ χαρὰν παρὰ ἐκεῖνος ποὺ τὸν κάνω νὰ λυπᾶται;
3. Καὶ σᾶς ἔγραψα ἀκριβῶς αὐτό, ὥστε, ὅταν ἔλθω, νὰ μὴ λυπηθῶ ἀπὸ ἐκείνους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔπρεπε νὰ χαίρω, διότι ἔχω πεποίθησιν δι᾽ ὅλους σας ὅτι ἡ χαρά μου εἶναι καὶ χαρὰ ὅλων σας.
4. Σᾶς ἔγραψα ἀπὸ μεγάλην θλῖψιν καὶ στενοχωρίαν τῆς καρδιᾶς, μὲ πολλὰ δάκρυα, ὄχι διὰ νὰ λυπηθῆτε, ἀλλὰ διὰ νὰ γνωρίσετε τὴν ὑπερβολικὴν ἀγάπην ποὺ ἔχω γιὰ σᾶς.
5. Ἐὰν ἔχῃ προξενήσει κανεὶς λύπην, δὲν ἐλύπησε μόνον ἐμέ, ἀλλὰ ἐν μέρει (διὰ νὰ μὴ φανῶ ὑπερβολικός) ὅλους σας.
6. Ἡ ἐπίπληξις αὐτὴ ἀπὸ τοὺς περισσοτέρους εἶναι ἀρκετὴ δι᾽ ἕνα τέτοιον ἄνθρωπον,
7. ὥστε ἀντιθέτως, πρέπει μᾶλλον τώρα νὰ τὸν συγχωρήσετε καὶ νὰ τὸν παρηγορήσετε, διὰ νὰ μὴ κυριευθῇ ἀπὸ ὑπερβολικὴν λύπην.