20. Ὁ καθένας εἰς τὴν κατάστασιν ποὺ ἦτο ὅταν ἐκλήθη, εἰς αὐτὴν ἂς μένῃ.
21. Ἦσο δοῦλος, ὅταν ἐκλήθης; Μὴ σὲ μέλῃ, ἀλλ᾽ ἐὰν μπορῇς νὰ γίνῃς ἐλεύθερος, ἐπωφελήσου μᾶλλον τῆς εὐκαιρίας.
22. Ἐκεῖνος ποὺ ἐκλήθη ἐν Κυρίῳ ὅταν ἦτο δοῦλος, εἶναι ἀπελεύθερος Κυρίου. Ὁμοίως ἐκεῖνος ποὺ ἐκλήθη ὅταν ἦτο ἐλεύθερος, εἶναι τώρα δοῦλος τοῦ Χριστοῦ.
23. Ἔχετε ἀγορασθῆ μὲ τίμημα· μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων.
24. Ὁ καθένας εἰς τὴν κατάστασιν ποὺ ἐκλήθη, ἀδελφοί, εἰς αὐτὴν ἂς μένῃ κοντὰ εἰς τὸν Θεόν.
25. Περὶ δὲ τῶν ἀγάμων, ἐντολὴν τοῦ Κυρίου δὲν ἔχω, ἀλλὰ γνώμην δίνω σὰν ἕνας ποὺ ἔχει ἐλεηθῆ ἀπὸ τὸν Κύριον καὶ εἶναι ἀξιόπιστος.
26. Νομίζω λοιπὸν ὅτι τοῦτο εἶναι καλὸν διὰ τοὺς σημερινοὺς δυσκόλους καιρούς, δηλαδὴ ὅτι εἶναι καλὸν εἰς τὸν ἄνθρωπον νὰ μείνῃ ὅπως εἶναι.
27. Ἔχεις δεθῇ μὲ γυναῖκα; Μὴ ζητᾷς διάλυσιν. Εἶσαι ἐλεύθερος ἀπὸ γυναῖκα; Μὴ ζητᾷς γυναῖκα.
28. Ἀλλὰ καὶ ἂν ἔλθῃς εἰς γάμον, δὲν ἁμάρτησες, καὶ ἂν ἡ παρθένος ἔλθῃ εἰς γάμον δὲν ἁμάρτησε. Οἱ τοιοῦτοι ὅμως θὰ ὑποφέρουν εἰς τὴν ζωήν, ἐγὼ δὲ σᾶς λυποῦμαι.
29. Αὐτὸ ποὺ ἐννοῶ, ἀδελφοί, εἶναι ὅτι ὁ καιρὸς εἶναι περιωρισμένος, ὥστε εἰς τὸ ἑξῆς ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν γυναῖκα ἂς εἶναι σὰν νὰ μὴ ἔχουν,
30. ἐκεῖνοι ποὺ κλαίουν σὰν νὰ μὴ κλαίουν, ἐκεῖνοι ποὺ χαίρουν σὰν νὰ μὴ χαίρουν, ἐκεῖνοι ποὺ ἀγοράζουν σὰν νὰ μὴ κατέχουν,
31. ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνται μὲ τὸν κόσμον σὰν νὰ μὴ ἀσχολοῦνται, διότι παρέρχεται ἡ μορφὴ τοῦ κόσμου αὐτοῦ.
32. Σᾶς θέλω νὰ εἶσθε ἐλεύθεροι ἀπὸ μέριμνες. Ὁ ἄγαμος μεριμνᾶ διὰ τὰ πράγματα τοῦ Κυρίου, πῶς νὰ ἀρέσῃ εἰς τὸν Κύριον.
33. Ὁ ἔγγαμος μεριμνᾶ διὰ τὰ κοσμικὰ πράγματα, πῶς νὰ ἀρέσῃ εἰς τὴν γυναῖκά του,
34. καὶ τὸ ἐνδιαφέρον του ἔχει μοιρασθῆ. Ἡ ἄγαμος γυναῖκα καὶ ἡ παρθένος μεριμνᾶ διὰ τὰ πράγματα τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ εἶναι ἁγία καὶ κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὸ πνεῦμα. Ἡ δὲ ἔγγαμος μεριμνᾶ διὰ τὰ κοσμικὰ πράγματα πῶς νὰ ἀρέσῃ εἰς τὸν ἄνδρα.
35. Αὐτὸ σᾶς τὸ λέγω διὰ τὸ δικό σας συμφέρον, ὄχι διὰ νὰ σᾶς βάλω θηλειά, ἀλλὰ διὰ νὰ δείξετε καλὴν συμπεριφορὰν καὶ μείνετε στερεοὶ εἰς τὸν Κύριον, χωρὶς περισπασμούς.
36. Ἐὰν νομίζῃ κανεὶς ὅτι φέρεται ἀνάρμοστα πρὸς τὴν παρθένον του, ἐὰν εἶναι ἰσχυρῶν παθῶν, καὶ πρέπει νὰ γίνῃ ἔτσι, τότε ἂς κάνῃ ἐκεῖνο ποὺ θέλει· δὲν ἁμαρτάνει· ἂς πανδρευθοῦν.
37. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ εἶναι σταθερὸς εἰς τὴν καρδιά του καὶ δὲν εἶναι σὲ κατάστασιν ἀνάγκης, ἀλλὰ εἶναι κύριος τῆς θελήσεώς του, καὶ ἔχει ἀποφασίσει μέσα εἰς τὴν καρδιά του τὸ νὰ κρατήσῃ τὴν παρθένον του ἄγαμον, κάνει καλά.