9. Ἔτσι καὶ σεῖς, ἐὰν μὲ τὴν γλωσσολαλιὰ δὲν δώσετε κάποιον κατανοητὸν λόγον, πῶς θὰ καταλάβῃ ὁ ἄλλος τί λέτε; Θὰ μιλᾶτε εἰς τὸν ἀέρα.
10. Ὑπάρχουν τόσα εἴδη φωνῶν εἰς τὸν κόσμον καὶ κανένα δὲν εἶναι χωρὶς ἔννοιαν.
11. Ἐὰν λοιπὸν δὲν ξέρω τὴν σημασίαν τῆς φωνῆς, τότε θὰ εἶμαι δι᾽ ἐκεῖνον ποὺ μιλεῖ ἕνας ξένος, καὶ ἐκεῖνος ποὺ μιλεῖ ξένος δι᾽ ἐμέ.
12. Ἔτσι καὶ σεῖς, ἀφοῦ εἶσθε ζηλωταὶ πνευματικῶν χαρισμάτων, νὰ ζητᾶτε νὰ ὑπερέχετε εἰς ἐκεῖνα ποὺ συντελοῦν εἰς τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἐκκλησίας.
13. Διὰ τοῦτο ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χάρισμα τῆς γλωσσολαλιᾶς, ἂς προσεύχεται νὰ μπορῇ νὰ διερμηνεύῃ.
14. Διότι ἐὰν προσεύχωμαι μὲ τέτοιαν γλῶσσαν, τὸ πνεῦμά μου προσεύχεται, ἀλλ᾽ ὁ νοῦς μου μένει ἄκαρπος.
15. Τί νὰ γίνεται λοιπόν; Θὰ προσεύχωμαι μὲ τὸ πνεῦμά μου, ἀλλὰ θὰ προσεύχωμαι καὶ μὲ τὸν νοῦν μου, θὰ ψάλλω μὲ τὸ πνεῦμά μου ἀλλὰ θὰ ψάλλω καὶ μὲ τὸν νοῦν μου.
16. Διότι ἐὰν μὲ τὸ πνεῦμα δοξολογῇς τὸν Θεόν, τότε πῶς ἐκεῖνος ποὺ κατέχει τὴν θέσιν τοῦ ἁπλοϊκοῦ θὰ πῇ τὸ Ἀμὴν διὰ τὴν εὐχαριστίαν σου, ἀφοῦ δὲν ξέρει τί λέγεις;
17. Ἐσὺ καλὰ εὐχαριστεῖς, ἀλλ᾽ ὁ ἄλλος δὲν οἰκοδομεῖται.
18. Εὐχαριστῶ τὸν Θεόν μου, διότι περισσότερον ἀπὸ ὅλους σας ἔχω τὸ χάρισμα τῆς γλωσσολαλιᾶς.
19. Ἀλλ᾽ εἰς τὴν ἐκκλησίαν προτιμῶ νὰ πῶ πέντε λόγια μὲ τὸν νοῦν μου, διὰ νὰ διδάξω καὶ ἄλλους, παρὰ μύρια λόγια μὲ τὸ χάρισμα τῆς γλωσσολαλιᾶς.
20. Ἀδελφοί, μὴ γίνεσθε παιδιὰ κατὰ τὸν νοῦν, ἀλλὰ νὰ εἶσθε νήπια κατὰ τὴν κακίαν, κατὰ δὲ τὸν νοῦν νὰ γίνεσθε τέλειοι.
21. Εἰς τὸν νόμον εἶναι γραμμένον, Μὲ ἀνθρώπους ἑτερογλώσσους καὶ μὲ χείλη ξένα θὰ μιλήσω εἰς τὸν λαὸν τοῦτον, ἀλλ᾽ οὔτε κατ᾽ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ μὲ ἀκούσουν, λέγει ὁ Κύριος.
22. Ὥστε αἱ γλωσσολαλιαὶ εἶναι σημεῖον ὄχι δι᾽ ἐκείνους ποὺ πιστεύουν ἀλλὰ διὰ τοὺς ἀπίστους, ἡ προφητεία ὅμως εἶναι ὄχι διὰ τοὺς ἀπίστους ἀλλὰ δι᾽ ἐκείνους ποὺ πιστεύουν.