4. Εὐχαριστῶ τὸν Θεόν μου πάντοτε, ὅταν σὲ ἀναφέρω εἰς τὰς προσευχάς μου,
5. διότι ἀκούω τὴν ἀγάπην σου καὶ τὴν πίστιν ποὺ ἔχεις πρὸς τὸν Κύριον Ἰησοῦν καὶ εἰς ὅλους τοὺς ἁγίους,
6. καὶ προσεύχομαι ἡ συμμετοχή σου εἰς τὴν πίστιν νὰ αὐξήσῃ τὴν γνῶσιν ὅλων τῶν ἀγαθῶν ποὺ μᾶς φέρει ἡ ἕνωσίς μας μὲ τὸν Χριστὸν Ἰησοῦν.
7. Ἔχομεν χαρὰν πολλὴν καὶ παρηγορίαν διὰ τὴν ἀγάπην σου, διότι αἱ καρδίαι τῶν ἁγίων ἔχουν ἀνακουφισθῆ διὰ σοῦ, ἀδελφέ.
8. Διὰ τοῦτο, ἂν καὶ ἔχω πολὺ θάρρος ἐν Χριστῷ νὰ σοῦ ἐπιβάλω τὸ καθῆκόν σου,
9. ἀλλὰ χάριν τῆς ἀγάπης, μᾶλλον σὲ παρακαλῶ. Τέτοιος ποὺ εἶμαι, ἐγὼ ὁ Παῦλος ὁ ἡλικιωμένος, καὶ τώρα φυλακισμένος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,
10. σὲ παρακαλῶ διὰ τὸ παιδί μου, τὸ ὁποῖον ἐγέννησα εἰς τὴν φυλακήν μου, τὸν Ὀνήσιμον,
11. ὁ ὁποῖος ἄλλοτε σοῦ ἦτο ἄχρηστος, τώρα ὅμως εἶναι χρήσιμος, καὶ σ᾽ ἐσένα καὶ σ᾽ ἐμένα.
12. Σοῦ τὸν στέλλω πάλιν καὶ σὺ δέξου αὐτὸν ποὺ εἶναι ἡ καρδιά μου.
13. Θὰ ἤθελα νὰ τὸν κρατήσω κοντά μου, διὰ νὰ μὲ ὑπηρετῇ, ἀντὶ σοῦ, εἰς τὴν φυλακὴν ὅπου εἶμαι χάριν τοῦ εὐαγγελίου,
14. ἀλλὰ δὲν ἤθελα νὰ κάνω τίποτε, χωρὶς τὴν συγκατάθεσίν σου, διὰ νὰ μὴ γίνῃ ἡ ἀγαθή σου πρᾶξις ἀναγκαστικὰ ἀλλὰ μὲ τὴν θέλησίν σου.
15. Ἴσως διὰ τοῦτο ἀποχωρίσθηκε προσωρινῶς ἀπὸ σένα, διὰ νὰ τὸν ἔχῃς παντοτεινά,
16. ὄχι πλέον σὰν δοῦλον ἀλλὰ περισσότερον ἀπὸ δοῦλον, σὰν ἀδελφὸν ἀγαπητόν, ἰδιαιτέρως γιὰ μένα, πόσῳ μᾶλλον γιὰ σένα, καὶ σὰν ἄνθρωπον καὶ σὰν χριστιανόν.