28. Ὁ κλέφτης νὰ μὴ κλέβῃ πλέον, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ κοπιάζῃ ἐργαζόμενος μὲ τὰ χέρια του τὸ καλόν, διὰ νὰ ἔχῃ νὰ δώσῃ κάτι εἰς ἐκεῖνον ποὺ ἔχει ἀνάγκην.
29. Κακὸς λόγος νὰ μὴ ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ στόμα σας ἀλλὰ μόνον καλός, διὰ νὰ οἰκοδομήσῃ ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἀνάγκη καὶ νὰ ὠφελήσῃ ἐκείνους ποὺ θὰ τὸν ἀκούσουν.
30. Καὶ μὴ λυπῆτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸ ὁποῖον ἐσφραγισθήκατε διὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἀπολυτρώσεως.
31. Κάθε πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ κακολογία ἂς εἶναι μακρυὰ ἀπὸ σᾶς μαζὶ μὲ κάθε κακίαν.
32. Καὶ νὰ εἶσθε καλοὶ ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον, εὔσπλαγχνοι καὶ νὰ συγχωρῆτε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Θεὸς σᾶς συγχώρησεν ἐν Χριστῷ.