20. καὶ εἶπε, Αὐτὸ εἶναι τὸ αἷμα τῆς διαθήκης, τὴν ὁποίαν διέταξε ὁ Θεὸς σ᾽ ἐσᾶς.
21. Κατὰ τὸν ἴδιον τρόπο, ἐρράντισε μὲ αἷμα καὶ τὴν σκηνὴν καὶ ὅλα τὰ τελετουργικὰ σκεύη,
22. καὶ ἔτσι σχεδὸν ὅλα μὲ αἷμα καθαρίζονται σύμφωνα μὲ τὸν νόμον καὶ χωρὶς νὰ χυθῇ αἷμα δὲν γίνεται συγχώρησις ἁμαρτιῶν.
23. Ἦτο λοιπὸν ἀνάγκη, τὰ μὲν ἀντίτυπα τῶν οὐρανίων πραγμάτων νὰ καθαρίζωνται μὲ τέτοια μέσα, τὰ ἴδια ὅμως τὰ ἐπουράνια μὲ ἀνωτέρας θυσίας ἀπὸ αὐτὰς ἐδῶ.
24. Διότι ὁ Χριστὸς δὲν ἐμπῆκε εἰς χειροποίητα Ἅγια τῶν ἁγίων, ποὺ ἦσαν ἀντίτυπα τῶν ἀληθινῶν, ἀλλ᾽ εἰς αὐτὸν τὸν οὐρανόν, διὰ νὰ ἐμφανισθῇ τώρα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ ἡμῶν.
25. Οὔτε ἐμπῆκε διὰ νὰ προσφέρῃ τὸν ἑαυτόν του θυσίαν πολλὲς φορές, καθὼς ὁ ἀρχιερεὺς ὁ ὁποῖος μπαίνει εἰς τὰ Ἅγια τῶν ἁγίων κάθε χρόνο μὲ προσφορὰν αἵματος ποὺ δὲν εἶναι δικό του,
26. διότι τότε θὰ ἔπρεπε νὰ πάθῃ πολλὲς φορὲς ἀφ᾽ ὅτου ἐδημιουργήθηκε ὁ κόσμος. Ἐνῷ τώρα ἐφανερώθηκε μιὰ γιὰ πάντα εἰς τὸ τέλος τῶν αἰώνων, διὰ νὰ καταργήσῃ τὴν ἁμαρτίαν μὲ τὴν θυσίαν τοῦ ἑαυτοῦ του.
27. Καὶ ὅπως οἱ ἄνθρωποι μιὰ φορὰ πεθαίνουν καὶ ὕστερα ἔρχεται κρίσις,