11. Καὶ ὁ μὲν ἱερεὺς ὑπηρετεῖ καθημερινῶς καὶ προσφέρει, πολλὲς φορές, τὶς ἴδιες θυσίες, αἱ ὁποῖαι δὲν μποροῦν ποτὲ νὰ ἐξαλείψουν ἁμαρτίας.
12. Ὁ Χριστὸς ὅμως, προσέφερε μίαν θυσίαν διὰ τὰς ἁμαρτίας γιὰ πάντα καὶ ἐκάθησεν εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ,
13. καὶ περιμένει εἰς τὸ ἑξῆς ἕως ὅτου γίνουν οἱ ἐχθροί του ὑποπόδιον τῶν ποδιῶν του.
14. Διότι μὲ μίαν προσφορὰν ἔκανε γιὰ πάντα τελείους ἐκείνους, ποὺ ἁγιάζονται.
15. Μᾶς μαρτυρεῖ δὲ αὐτὸ καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, διότι ἀφοῦ εἶπε πρῶτα,
16. Ἡ διαθήκη, τὴν ὁποίαν θὰ συνάψω μὲ αὐτοὺς ὕστερα ἀπὸ τὰς ἡμέρας ἐκείνας, λέγει ὁ Κύριος, εἶναι αὐτή: θὰ θέσω τοὺς νόμους μου εἰς τὶς καρδιές των καὶ μέσα εἰς τὴν διάνοιάν των θὰ τοὺς ἐγχαράξω, ὕστερα προσθέτει,
17. καὶ δὲν θὰ θυμηθῶ πλέον τὰς ἁμαρτίας των καὶ τὰς ἀνομίας των.
18. Ἐκεῖ δὲ ποὺ ὑπάρχει συγχώρησις, δὲν ὑπάρχει πλέον θυσία δι᾽ ἁμαρτίαν.
19. Ἀφοῦ λοιπόν, ἀδελφοί, τὸ αἷμα τοῦ Ἰησοῦ μᾶς δίνει θάρρος νὰ μποῦμε εἰς τὰ Ἅγια τῶν ἁγίων
20. ἀπὸ ἕνα νέον καὶ ζωντανὸν δρόμον, τὸν ὁποῖον μᾶς ἐγκαινίασε διὰ τοῦ καταπετάσματος, δηλαδὴ διὰ τῆς σαρκός του,
21. καὶ ἀφοῦ ἔχομεν ἕνα ἱερέα μέγαν ἐπὶ κεφαλῆς τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ,
22. ἂς προσερχώμεθα μὲ εἰλικρινῆ καρδιά, μὲ πλήρη βεβαιότητα πίστεως, μὲ καρδιὲς καθαρισμένες ἀπὸ κακὴν συνείδησιν καὶ τὸ σῶμά μας πλυμένο μὲ νερὸ καθαρό.
23. Ἂς εἴμεθα σταθεροὶ καὶ ἀσάλευτοι εἰς τὴν ὁμολογίαν τῆς ἐλπίδος μας, διότι εἶναι πιστὸς ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔδωκε τὰς ὑποσχέσεις,
24. καὶ ἂς προσέχωμεν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, ὥστε νὰ παροτρυνώμεθα πρὸς τὴν ἀγάπην καὶ τὰ καλὰ ἔργα,
25. καὶ νὰ μὴ ἀμελοῦμε τὰς συναθροίσεις μας, καθὼς συνηθίζουν νὰ κάνουν μερικοί, ἀλλ᾽ ἂς ἐνθαρρύνωμεν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ τοσούτῳ μᾶλλον καθ᾽ ὅσον βλέπετε νὰ πλησιάζῃ ἡ Ἡμέρα.
26. Διότι ἐὰν θεληματικὰ ἁμαρτάνωμεν, ἀφοῦ ἐγνωρίσαμεν καλὰ τὴν ἀλήθειαν, δὲν ἀπομένει πλέον καμμία θυσία δι᾽ ἁμαρτίας,
27. ἀλλὰ μᾶς ἀναμένει φοβερὴ κρίσις καὶ φωτιὰ ποὺ θὰ καταφάγῃ ἐκείνους ποὺ εἶναι ἐνάντιοι τοῦ Θεοῦ.