4. Ὁ Φῆστος ἀπεκρίθη ὅτι ὁ Παῦλος εἶναι ὑπὸ ἐπιτήρησιν εἰς τὴν Καισάρειαν, καὶ ὅτι ἐπρόκειτο καὶ αὐτὸς νὰ ἀναχωρήσῃ γρήγορα ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ.
5. «Οἱ πρόκριτοι λοιπὸν μεταξύ σας», εἶπε, «ἂς κατεβοῦν μαζί μου καὶ ἂν ὑπάρχῃ τίποτε ἀξιόποινον εἰς τὸν ἄνθρωπον αὐτόν, ἂς τὸν κατηγορήσουν».
6. Ἀφοῦ παρέμεινε μεταξύ τους περισσότερον ἀπὸ δέκα ἡμέρες, κατέβηκε εἰς τὴν Καισάρειαν καὶ τὴν ἄλλην ἡμέραν, ἀφοῦ ἐκάθησε εἰς τὴν δικαστικὴν ἕδραν, διέταξε νὰ φέρουν τὸν Παῦλον.
7. Ὅταν αὐτὸς ἔφθασε, τὸν περιεκύκλωσαν οἱ Ἰουδαῖοι ποὺ εἶχαν κατεβῆ ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, διατυπώνοντες πολλὰς καὶ βαρείας κατηγορίας κατὰ τοῦ Παύλου, τὰς ὁποίας δὲν μποροῦσαν νὰ ἀποδείξουν,
8. διότι ὁ Παῦλος ἀπολογούμενος ἔλεγε, «Οὔτε κατὰ τοῦ νόμου τῶν Ἰουδαίων, οὔτε κατὰ τοῦ ναοῦ, οὔτε κατὰ τοῦ Καίσαρος ἔκανα κανένα ἁμάρτημα».
9. Ἐπειδὴ ὁ Φῆστος ἤθελε νὰ κάνῃ χάριν εἰς τοὺς Ἰουδαίους, ἀπεκρίθη εἰς τὸν Παῦλον, «Θέλεις νὰ ἀνεβῇς εἰς τὴν Ἱερουσαλήμ, καὶ νὰ δικασθῇς ἐκεῖ διὰ τὰς κατηγορίας αὐτὰς ἐνώπιόν μου;».
10. Ἀλλ᾽ ὁ Παῦλος εἶπε, «Βρίσκομαι ἐνώπιον δικαστηρίου τοῦ Καίσαρος, ὅπου πρέπει νὰ δικασθῶ. Εἰς τοὺς Ἰουδαίους δὲν ἔκανα κανένα κακόν, ὅπως πολὺ καλὰ ξέρεις.
11. Ἐὰν ἔχω ἄδικον καὶ ἔπραξα κάτι ἄξιον θανάτου, δὲν ζητῶ νὰ ἀποφύγω τὸν θάνατον, ἐὰν ὅμως δὲν στέκῃ καμμία κατηγορία ἀπὸ ἐκείνας ποὺ αὐτοὶ μὲ κατηγοροῦν, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ μὲ παραδώσῃ σ᾽ αὐτούς. Ἐπικαλοῦμαι τὸν Καίσαρα».
12. Τότε ὁ Φῆστος, ἀφοῦ συνωμίλησε μὲ τοὺς συμβούλους του, ἀπεκρίθη, «Τὸν Καίσαρα ἔχεις ἐπικαλεσθῆ, εἰς τὸν Καίσαρα θὰ μεταβῇς».
13. Ἀφοῦ ἐπέρασαν μερικὲς ἡμέρες, ὁ Ἀγρίππας ὁ βασιλεὺς καὶ ἡ Βερνίκη ἔφθασαν εἰς τὴν Καισάρειαν, διὰ νὰ χαιρετίσουν τὸν Φῆστον.
14. Ἐπειδὴ δὲ ἔμειναν ἐκεῖ πολλὲς ἡμέρες, ὁ Φῆστος ἀνέφερε εἰς τὸν βασιλέα τὴν ὑπόθεσιν τοῦ Παύλου. «Ὑπάρχει κάποιος», εἶπε, «ποὺ ἔχει ἀφεθῆ φυλακισμένος ἀπὸ τὸν Φήλικα,