26. οἱ ὁποῖοι ἀφιέρωσαν τὴν ζωήν τους εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
27. Ἐστείλαμεν λοιπὸν τὸν Ἰούδαν καὶ τὸν Σίλαν, οἱ ὁποῖοι καὶ προφορικῶς θὰ σᾶς ποῦν τὰ ἴδια.
28. Ὅτι, δηλαδή, ἀπεφασίσθη ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα καὶ ἀπὸ μᾶς νὰ μὴ σᾶς ἐπιβληθῇ κανένα περιπλέον βάρος παρὰ τὰ ἑξῆς οὐσιώδη:
29. Νὰ ἀπέχετε ἀπὸ τὰ κρέατα ποὺ ἔχουν προσφερθῆ εἰς τὰ εἴδωλα, ἀπὸ τὸ αἷμα, ἀπὸ ὅ,τι ἔχει στραγγαλισθῆ καὶ ἀπὸ τὴν πορνείαν. Ἐὰν φυλάξετε τοὺς ἑαυτούς σας ἀπὸ αὐτά, καλὰ θὰ κάνετε. Ὑγιαίνετε».
30. Αὐτοὶ λοιπὸν ἔφυγαν καὶ ἦλθαν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν καὶ ἀφοῦ συνήθροισαν τὴν ὁλομέλειαν, παρέδωσαν τὴν ἐπιστολήν.
31. Ὅταν τὴν ἐδιάβασαν, ἐχάρησαν διότι τοὺς καθησύχασε.
32. Ὁ Ἰούδας καὶ ὁ Σίλας, ποὺ ἦσαν καὶ αὐτοὶ προφῆται, εἶπαν πολλὰ ποὺ ἐνεθάρρυναν τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τοὺς ἐνίσχυσαν.
33. Ἀφοῦ δὲ ἔμειναν ἕνα διάστημα, ἔφυγαν μὲ τὰς εὐχὰς τῶν ἀδελφῶν διὰ νὰ μεταβοῦν εἰς ἐκείνους ποὺ τοὺς εἶχαν στείλει.
34. [Ὁ Σίλας ὅμως ἀπεφάσισε νὰ μείνῃ ἐκεῖ].
35. Ὁ Παῦλος καὶ ὁ Βαρνάβας ἔμειναν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν, καὶ μὲ ἄλλους πολλοὺς ἐδίδασκαν καὶ ἐκήρυτταν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.
36. Ὕστερα ἀπὸ ὀλίγας ἡμέρας εἶπε ὁ Παῦλος εἰς τὸν Βαρνάβαν, «Ἂς γυρίσωμε τώρα νὰ ἐπισκεφθοῦμε τοὺς ἀδελφούς μας εἰς ὅλας τὰς πόλεις ὅπου ἐκηρύξαμεν τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ ἰδοῦμε πῶς εἶναι».
37. Ὁ Βαρνάβας ἤθελε νὰ πάρῃ μαζί του καὶ τὸν Ἰωάννην ποὺ ὀνομάζεται ἐπίσης Μᾶρκος.