3. καὶ τοῦ ἔλεγαν, «Ἐμπῆκες εἰς τὸ σπίτι ἐθνικῶν καὶ ἔφαγες μαζί τους».
4. Ὁ Πέτρος ἄρχισε τότε νὰ ἐκθέτῃ εἰς αὐτοὺς ὅσα ἔγιναν κατὰ σειράν:
5. «Ἐγώ», εἶπε, «ἤμουν εἰς τὴν πόλιν τῆς Ἰόππης καί, ἐνῷ προσευχόμουν, εἶδα σὲ ἔκστασιν ὅραμα, κάτι σὰν ἕνα μεγάλο σινδόνι, δεμένο στὶς τέσσερις γωνίες, νὰ κατεβαίνῃ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ νὰ φθάνῃ ἕως ἐμέ.
6. Ἔστρεψα τὸ βλέμμα μου πρὸς αὐτό, τὸ παρατηροῦσα καὶ εἶδα τετράποδα τῆς γῆς, θηρία, ἑρπετὰ καὶ πτηνὰ τοῦ οὐρανοῦ.
7. Ἄκουσα δὲ φωνὴν νὰ μοῦ λέγῃ, «Σήκω, Πέτρε, σφάξε καὶ φάγε».
8. Ἐγὼ ὅμως εἶπα, «Ἐπ᾽ οὐδενὶ λόγῳ, Κύριε, διότι μολυσμένον ἢ ἀκάθαρτον δὲν ἐμπῆκε ποτὲ στὸ στόμα μου».
9. Ἡ φωνὴ μοῦ ἀπεκρίθη διὰ δευτέραν φορὰν ἀπὸ τὸν οὐρανόν, «Ἐκεῖνα ποὺ ὁ Θεὸς ἐκαθάρισε, δὲν πρέπει σὺ νὰ τὰ θεωρῇς ἀκάθαρτα».
10. Τοῦτο ἔγινε τρεῖς φορὲς καὶ πάλιν ἁρπάχθηκαν ὅλα εἰς τὸν οὐρανόν.