1. Ὅταν εἶδε τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, ἀνέβηκε εἰς τὸ ὄρος. Καὶ ὅταν ἐκάθησε, ἦλθαν κοντά του οἱ μαθηταί του.
2. Τότε ἄνοιξε τὸ στόμα του καὶ τοὺς ἐδίδασκε καὶ ἔλεγε,
3. «Μακάριοι εἶναι οἱ ταπεινόφρονες, διότι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι δική τους.
4. Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πενθοῦν, διότι αὐτοὶ θὰ παρηγορηθοῦν.
5. Μακάριοι εἶναι οἱ πρᾶοι, διότι αὐτοὶ θὰ κληρονομήσουν τὴν γῆν.
6. Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ πεινοῦν καὶ διψοῦν τὴν δικαιοσύνην, διότι αὐτοὶ θὰ χορτάσουν.
7. Μακάριοι εἶναι οἱ ἐλεήμονες, διότι αὐτοὶ θὰ ἐλεηθοῦν.
8. Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν καθαρὴ καρδιά, διότι αὐτοὶ θὰ ἰδοῦν τὸν Θεόν.
9. Μακάριοι εἶναι οἱ εἰρηνοποιοί, διότι αὐτοὶ θὰ ὀνομασθοῦν υἱοὶ τοῦ Θεοῦ.
10. Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ καταδιώκονται χάριν τῆς δικαιοσύνης, διότι ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν εἶναι δική τους.
11. Μακάριοι θὰ εἶσθε, ὅταν θὰ σᾶς ὑβρίσουν καὶ θὰ σᾶς καταδιώξουν καὶ θὰ ποῦν ἐναντίον σας κάθε κακὸ πρᾶγμα, λέγοντες ψέμματα ἐξ αἰτίας μου.
12. Νὰ χαίρετε τότε καὶ νὰ ἀγαλλιᾶσθε, διότι ἡ ἀνταμοιβή σας θὰ εἶναι μεγάλη εἰς τοὺς οὐρανούς· ἔτσι κατεδίωξαν τοὺς προφήτας, ποὺ ἔζησαν πρὶν ἀπὸ σᾶς».
13. «Σεῖς εἶσθε τὸ ἁλάτι τῆς γῆς. Ἐὰν τὸ ἁλάτι χάσῃ τὴν ἁλμύρα του, πῶς θὰ γίνῃ πάλιν ἁλμυρό; Δὲν ἔχει πλέον καμμίαν ἀξίαν παρὰ νὰ πεταχθῇ ἔξω καὶ νὰ καταπατῆται ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους.
14. Σεῖς εἶσθε τὸ φῶς τοῦ κόσμου· δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κρυφθῇ πόλις, ποὺ βρίσκεται ἐπάνω σ᾽ ἕνα βουνό.