20. Χαρῆτε, οὐρανὲ καὶ σεῖς οἱ ἅγιοι καὶ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ προφῆται, διότι ὁ Θεὸς σᾶς ἐδικαίωσε διὰ τῆς ἐναντίον της κρίσεως.
21. Καὶ ἕνας ἄγγελος δυνατὸς ἐσήκωσε μιὰ πέτρα, σὰν μιὰ μεγάλη μυλόπετρα καὶ τὴν ἔρριξε εἰς τὴν θάλασσαν καὶ εἶπε, «Ἔτσι μὲ ὁρμὴν θὰ καταπέσῃ ἡ Βαβυλών, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, καὶ δὲν θὰ βρεθῇ πλέον.
22. Καὶ φωνὴ κιθαρωδῶν καὶ μουσικῶν, αὐλητῶν καὶ σαλπιγγτῶν δὲν θ᾽ ἀκουσθῇ πλέον σ᾽ ἐσέ· καὶ τεχνίτης οἱουδήποτε εἴδους τέχνης δὲν θὰ βρεθῇ πλέον σ᾽ ἐσὲ καὶ θόρυβος μύλου δὲν θ᾽ ἀκουσθῇ πλέον σ᾽ ἐσέ·
23. φῶς ἀπὸ λυχνάρι δὲν θὰ φέξῃ πλέον σ᾽ ἐσέ· φωνὴ γαμβροῦ καὶ νύμφης δὲν θ᾽ ἀκουσθῇ πλέον σ᾽ ἐσέ. Οἱ ἔμποροί σου ἦσαν οἱ μεγιστᾶνες τῆς γῆς καὶ μὲ τὴν μαγείαν σου ἐπλανήθησαν ὅλα τὰ ἔθνη».
24. Τὸ αἷμα προφητῶν καὶ ἁγίων εὑρέθηκε σ᾽ αὐτὴν καὶ ὅλων ποὺ ἔχουν σφαγῆ εἰς τὴν γῆν.