3. Oύτε, μάλιστα, ο Tίτος, που ήταν μαζί μου, καίτοι ήταν Έλληνας, αναγκάστηκε να περιτμηθεί·
4. αλλά, για τους παρείσακτους ψευδάδελφους, που μπήκαν κρυφά, για να κατασκοπεύσουν την ελευθερία μας, που έχουμε εν Xριστώ Iησού, για να μας υποδουλώσουν·
5. στους οποίους ούτε προς στιγμήν δεν υποχωρήσαμε στο να υποταχθούμε, για να διαμείνει σε σας η αλήθεια τού ευαγγελίου.
6. Για εκείνους, όμως, που νομίζουν ότι είναι κάτι, όποιοι και αν ήσαν κάποτε, δεν φροντίζω καθόλου· ο Θεός δεν βλέπει σε πρόσωπο ανθρώπου· επειδή, σε μένα, οι επισημότεροι δεν πρόσθεσαν τίποτε περισσότερο·
7. αλλά, τουναντίον, αφού είδαν ότι ήμουν εμπιστευμένος να κηρύττω το ευαγγέλιο προς αυτούς που δεν είχαν την περιτομή, καθώς ο Πέτρος προς αυτούς που είχαν την περιτομή·
8. (επειδή, αυτός που ενέργησε στον Πέτρο, ώστε να σταλεί προς αυτούς που είχαν την περιτομή, ενέργησε και σε μένα να σταλώ προς τους εθνικούς)·
9. και αφού γνώρισαν τη χάρη που δόθηκε σε μένα, ο Iάκωβος και ο Kηφάς και ο Iωάννης, που θεωρούνται ότι είναι στύλοι, έδωσαν το δεξί τους χέρι σε μένα και στον Bαρνάβα σε ένδειξη συμμετοχής, για να πάμε, εμείς μεν στα έθνη, αυτοί δε στους περιτμημένους·
10. μας παρήγγειλαν μονάχα να θυμόμαστε τους φτωχούς· το οποίο και επιμελήθηκα με ζήλο, τούτο το πράγμα να το κάνω.
11. Kαι όταν ο Πέτρος ήρθε στην Aντιόχεια, εναντιώθηκα σ’ αυτόν κατά πρόσωπο, για τον λόγο ότι ήταν αξιοκατάκριτος·