7. Pob mis, ar ddydd dathlu geni'r brenin, yr oeddent dan orfod llym i fynd a bwyta cig yr aberth, ac ar ŵyl Dionysus fe'u gorfodid i orymdeithio ag eiddew ar eu pennau er anrhydedd i Dionysus.
8. Fe ddeddfwyd yn y dinasoedd Helenistaidd cyfagos, ar awgrym Ptolemeus, fod yr un drefn i'w gosod ar Iddewon y dinasoedd hynny: sef eu bod i fwyta cig yr aberth,
9. a bod y rhai a wrthodai newid i'r ffyrdd Helenistaidd i'w dienyddio. Yr oedd y trallod a ddaethai ar eu gwarthaf yn amlwg i bawb.
10. Er enghraifft, dygwyd gerbron llys barn ddwy wraig oedd wedi enwaedu ar eu plant. Crogwyd eu babanod wrth eu bronnau a mynd â hwy yn sioe o amgylch y ddinas, ac yna eu lluchio i farwolaeth oddi ar y mur.
11. Ac yr oedd eraill wedi ymgynnull yn ddirgel yn yr ogofâu gerllaw i gadw'r seithfed dydd. Fe'u bradychwyd i Philip, ac fe'u llosgwyd yn fyw i gyd gyda'i gilydd am iddynt wrthod ar egwyddor eu hamddiffyn eu hunain, o barch tuag at y dydd mwyaf cysegredig.
12. Gan hynny, yr wyf yn annog darllenwyr y llyfr hwn i beidio â digalonni o achos y trychinebau, ond i'w cyfrif fel cosbau a fwriadwyd nid i ddifa'n cenedl ond i'w disgyblu;
13. ac yn wir, arwydd o garedigrwydd mawr yw'r ffaith nad yw'r annuwiolion yn cael rhwydd hynt am amser hir, ond bod eu haeddiant yn dod arnynt yn ddi-oed.