4. Pan gyrhaeddwyd Asotus dangoswyd iddo deml Dagon wedi ei llosgi, Asotus a'i maestrefi yn adfeilion, y cyrff wedi eu gwasgaru ar hyd y lle, a'r rhai yr oedd Jonathan wedi eu llosgi yn y rhyfel wedi eu gadael yn bentyrrau ar hyd ei ffordd.
5. Mynegwyd i'r brenin beth yr oedd Jonathan wedi ei wneud, er mwyn bwrw'r bai arno; ond tewi a wnaeth y brenin.
6. Daeth Jonathan mewn rhwysg i gyfarfod y brenin yn Jopa; cyfarchodd y ddau ei gilydd, a chysgu yno.
7. Aeth Jonathan gyda'r brenin hyd at yr afon a elwir Elewtherus; yna dychwelodd i Jerwsalem.
8. Gwnaeth y Brenin Ptolemeus ei hun yn arglwydd ar drefi'r arfordir hyd at Selewcia ger y môr, gan fwriadu bwriadau drwg yn erbyn Alexander.
9. Anfonodd genhadau at y Brenin Demetrius a dweud: “Tyrd, gad inni wneud cyfamod â'n gilydd, a rhof i ti fy merch, gwraig Alexander, a chei deyrnasu ar deyrnas dy dad.
10. Oherwydd y mae'n edifar gennyf imi roi fy merch iddo ef, ac yntau wedi ceisio fy lladd.”
11. Cafodd fai ar Alexander fel hyn am ei fod yn chwenychu ei deyrnas.
12. Cymerodd ei ferch oddi arno a'i rhoi i Demetrius. Ymddieithriodd oddi wrth Alexander, a daeth yr elyniaeth rhyngddynt yn amlwg.
13. Aeth Ptolemeus i mewn i Antiochia a gwisgo coron Asia; felly daeth i wisgo dwy goron, un yr Aifft ac un Asia.
14. Yr adeg honno yr oedd y Brenin Alexander yn Cilicia, oherwydd bod trigolion y parthau hynny mewn gwrthryfel.
15. Pan glywodd Alexander, aeth i ryfel yn erbyn Ptolemeus, a daeth yntau allan i'w gyfarfod â llu mawr, a'i yrru ar ffo.
16. Ffoes Alexander i Arabia i geisio nodded yno, ac yr oedd y Brenin Ptolemeus uwchben ei ddigon.
17. Torrodd Sabdiel yr Arabiad ben Alexander i ffwrdd, a'i anfon at Ptolemeus.
18. Ond bu farw'r Brenin Ptolemeus yntau ymhen tridiau, a dinistriwyd gwarchodlu ei geyrydd gan eu trigolion.
19. Felly daeth Demetrius yn frenin yn y flwyddyn 167.