1. Samtang gipriso pa si Jeremias sulod sa hawanan sa mga guwardya sa palasyo, may gisulti ang Ginoo kaniya sa ikaduhang higayon.
2. Mao kini ang gisulti sa Ginoo nga naghimo ug nagpahimutang sa kalibotan — Ginoo ang iyang ngalan:
3. “Panawag kanako kay tubagon ko ikaw. Ipadayag ko kanimo ang katingalahan ug sekretong mga butang nga wala mo pa masayri.
4. Kay ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel nag-ingon: Gipangguba ninyo ang mga balay sa Jerusalem ug ang palasyo sa hari sa Juda aron himuong depensa batok sa pagsulong sa mga kaaway.
5. Walay kapuslanan ang pagsukol sa mga taga-Babilonia. Mapuno lang ang siyudad sa mga patayng lawas sa mga tawo nga akong laglagon tungod sa akong labihan nga kasuko kaninyo. Isalikway ko kini nga siyudad tungod sa labihan nga kadaotan niini.
6. “Apan moabot ang panahon nga ayohon ko kini nga siyudad ug ang mga lumulupyo niini. Unya magkinabuhi sila nga mauswagon ug malinawon.
7. Pabalikon ko ang mga taga-Israel ug mga taga-Juda sa ilang yuta, ug pabarogon ko pag-usab ang ilang mga lungsod ug ibalik sa ilang kahimtang sa una.
8. Hinloan ko sila ug pasayloon sa tanang kalapasan ug sala nga ilang nahimo batok kanako.
9. Kon mahitabo na kini, ang siyudad sa Jerusalem mohatag kanakog kadungganan, kalipay, ug pagdayeg. Ug ang kanasoran sa kalibotan mangurog sa kahadlok inigkadungog nila sa mga maayong butang nga ako unyang pagahimuon niini nga siyudad, ug sa kauswagan ug kalinaw nga ihatag ko unya niini.”
10. Nagpadayon ang Ginoo sa pag-ingon, “Nag-ingon kamo nga awaaw ang Juda ug Jerusalem ug wala nay mga tawo ug mga mananap nga nagpuyo niini. Apan moabot ang adlaw nga madungog na usab dinhi niining dapita
11. ang mga kalipay ug kasadya. Madungog ang paglipay sa bag-ong kasal ug sa mga tawo nga nagadalag mga halad sa pagpasalamat ngadto sa templo sa Ginoo. Moingon sila, ‘Pasalamati ninyo ang Ginoo nga Makagagahom, kay maayo kaayo siya. Ang iyang gugma walay kataposan. Oo, maglipay ang mga tawo kay ibalik ko ang kanhing maayong kahimtang niini nga yuta.’ Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
12. Mipadayon pag-ingon ang Ginoo nga Makagagahom, “Niining awaaw nga yuta nga walay mga tawo ug kahayopan, aduna na unyay mga sabsabanan sa tanang mga lungsod diin dad-on sa mga magbalantay ang ilang mga karnero.
13. Modaghan pag-usab ang ilang mga kahayopan diha sa mga lungsod nga anaa sa mga bukid, sa kabungtoran sa kasadpan, sa Negev, sa kayutaan ni Benjamin, sa mga baryo sa palibot sa Jerusalem, ug sa mga lungsod sa Juda. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
14. “Moabot ang panahon nga tumanon ko ang tanang kaayohan nga gisaad ko sa katawhan sa Israel ug Juda.
15. Nianang higayona, padumalahon ko ang usa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Buhaton niya ang matarong ug husto diha sa tibuok yuta.
16. Maluwas ang taga-Juda nianang higayona ug magkinabuhi nga malinawon ang taga-Jerusalem. Ang Jerusalem pagatawgon na nga, ‘Ang Ginoo mao ang nagahatag kanatog kaluwasan.’ ”
17. Nagpadayon sa pag-ingon ang Ginoo, “Kanunayng adunay kaliwat si David nga maghari sa katawhan sa Israel.
18. Ug kanunay usab nga adunay mga pari nga mga kaliwat ni Levi nga magaalagad kanako ug maghalad sa mga halad nga sinunog, mga halad sa pagpasidungog sa Ginoo, ug uban pang mga halad.”
19. Unya miingon ang Ginoo kang Jeremias,
20. “Naghimo akog kasabotan sa adlaw ug sa gabii nga mogawas sila sa ilang husto nga panahon; ug kini nga kasabotan dili na mausab.
21. Sama usab niana ang akong kasabotan kang David nga akong alagad — aduna siyay kaliwat nga magahari kanunay. Ingon usab niana ang mga pari nga kaliwat ni Levi, magpadayon sila sa pag-alagad kanako.
22. Padaghanon ko ang mga kaliwat ni David ug ang akong mga alagad nga mga Levita. Himuon ko silang sama kadaghan sa mga bitoon sa langit ug sa balas sa baybayon nga dili maihap.”
23. Nag-ingon pa gayod ang Ginoo kang Jeremias,
24. “Wala ka ba makamatikod sa gipanulti sa mga tawo bahin sa akong katawhan? Nagaingon sila, ‘Gisalikway sa Ginoo ang duha ka gingharian nga iyang pinili.’ Busa gitamay nila ang akong katawhan ug wala na nila kini isipa nga usa ka nasod.
25. Apan nagaingon ako nga maingon nga dili na mausab ang akong kasabotan sa adlaw ug sa gabii ug ang akong mga balaod sa kinaiyahan nga nagagahom sa langit ug yuta,
26. dili usab mausab ang akong kasabotan sa mga kaliwat ni Jacob ug kang David nga akong alagad. Magpili akog hari gikan sa mga kaliwat ni David nga modumala sa mga kaliwat ni Abraham, Isaac, ug Jacob. Kaloy-an ko ang akong katawhan, ug ibalik ko sila sa ilang yuta ug sa ilang maayong kahimtang.”