1. Ang pari nga si Pashur, nga anak ni Imer, maoy pinakataas nga opisyal sa templo sa Ginoo niadtong panahona. Sa dihang nadungog niya ang gipanulti ni Jeremias,
2. gipakulata niya kini ug gipapriso didto sa pultahan sa templo sa Ginoo nga gitawag Pultahan ni Benjamin.
3. Pagkaugma, gipagawas ni Pashur si Jeremias. Unya miingon si Jeremias kaniya, “Dili na Pashur ang gingalan sa Ginoo kanimo, kondili, Magor Misabib.
4. Kay mao kini ang gisulti sa Ginoo: Malisang ka sa imong kaugalingon, ug malisang kanimo ang tanan mong mga higala. Makita mo gayod nga pamatyon sila sa ilang mga kaaway. Itugyan ko ang tibuok Juda sa hari sa Babilonia. Bihagon niya ang ubang mga lumulupyo niini ug ang uban pamatyon.
5. Ipailog ko sa mga kaaway ang tanang bahandi niining siyudad sa Jerusalem — ang tanang nilang kabtangan, ang tanang malahalong mga butang apil ang tanang bahandi sa mga hari sa Juda. Dad-on kining tanan sa mga kaaway sa Babilonia.
6. Ug ikaw, Pashur, ug ang tibuok mong panimalay, pagabihagon ngadto sa Babilonia. Didto mamatay ka ug ilubong, apil ang tanan mong mga higala nga imong gisultihan sa imong mga bakak nga mga panagna.”
7. O Ginoo, gilingla mo ako, ug nagpalingla usab ako. Gilupigan mo ako, ug nahimo akong kataw-anan. Kanunay nila akong gibiaybiay.
8. Kay sa matag sulti ko, kanunay akong maghisgot ug kalaglagan ug kagubot. Ang imong mensahe naghimo kanakong kataw-anan ug talamayon.
9. Usahay makaingon ako nga dili na gayod ako maghisgot bahin kanimo o mosugilon sa imong mensahe. Apan ang imong pulong daw sa kalayo nga modilaab sa akong kasingkasing ug mga kabukogan. Gikapoy na akog pinugong niini. Dili ko na gayod kini mapugngan.
10. Nadungog ko ang mga pagbiaybiay sa mga tawo. Awat-awaton nila ang akong giingon, “Makalilisang ang atong palibot! Isumbong nato siya!” Bisan ang tanan nakong higala nagahulat nga mapukan ako. Nagaingon sila, “Basin pag malingla ta siya. Unya malupig nato siya ug mapanimaslan.”
11. Apan kauban ko ikaw, Ginoo. Sama ka sa usa ka maisog nga sundalo, busa ang mga nagagukod kanako malaglag ug dili molampos. Maulawan gayod sila ug dili magmadaogon, ug dili gayod malimtan ang ilang kaulawan hangtod sa hangtod.
12. O Ginoo nga Makagagahom, nasayod ka kon kinsa ang matarong. Nasayod ka sa kasingkasing ug hunahuna sa tawo. Ipakita kanako ang pagpanimalos mo kanila, kay gitugyan ko kanimo ang akong pagpakigbisog.
13. Pag-awit ug dayega ang Ginoo! Kay giluwas niya ang mga timawa gikan sa kamot sa mga tawong daotan.
14. Apan tinunglo ang adlaw nga natawhan ko! Wala ko ikalipay ang adlaw diin ako gipanganak sa akong inahan!
15. Tinunglo ang tawo nga nagbalita sa akong amahan nga, “Lalaki ang imong anak,” ug nakapalipay pag-ayo sa akong amahan!
16. Hinaut nga kanang tawhana mahisama sa mga lungsod nga gilaglag sa Ginoo sa walay kalooy. Hinaut nga madungog ang mga singgit sa kalisang ug pagpakitabang tibuok adlaw.
17. Kay wala niya ako patya sa diha pa ako sa tiyan sa akong inahan. Nahimo ko na untang lubnganan ang tiyan sa akong inahan.
18. Nganong gipakatawo pa man ako? Aron ba makita ko ang kagubot ug kalisod, ug mamatay sa kaulaw?