1. Miingon ang Ginoo kanako, “Lakaw ug pagpalit ug bakos nga telang linen ug isul-ob kini. Apan ayaw kini paglabhi.”
2. Busa nagpalit akog bakos ug gisul-ob ko kini, sumala sa giingon sa Ginoo.
3. Unya miingon pag-usab ang Ginoo kanako,
4. “Huboa ang bakos nga imong gipalit ug lakaw sa Perath, ug tagoi kini didto sa lungag sa usa ka bato.”
5. Busa miadto ako sa Perath ug gitagoan ko didto ang bakos sumala sa gisugo sa Ginoo kanako.
6. Paglabay sa daghang mga adlaw, miingon na usab ang Ginoo kanako, “Lakaw sa Perath ug kuhaa ang bakos nga gipatagoan ko kanimo didto.”
7. Busa miadto ako sa Perath ug gikuha ko ang bakos gikan sa akong gitagoan. Apan gabok na kini ug dili na gayod mapuslan.
8-9. Unya miingon ang Ginoo kanako, “Sama usab niana ang mahitabo sa garbo sa Juda ug sa naghinobra nga garbo sa Jerusalem.
10. Kining mga tawong daotan dili motuman sa akong mga pulong. Ginasunod nila ang mga tinguha sa gahi nilang kasingkasing, ug nagaalagad sila ug nagasimba sa ubang mga dios. Busa mahisama sila sa bakos nga dili na gayod mapuslan.
11. Maingon nga ang bakos mohugot sa hawak sa usa ka tawo, gusto ko usab nga ang tibuok katawhan sa Israel ug Juda mahigot kanako. Gihimo ko silang akong katawhan alang sa akong kahimayaan ug kadungganan, apan dili sila maminaw kanako. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.”
12. “Jeremias, ingna ang katawhan sa Israel nga ako, ang Ginoo, ang Dios sa Israel nag-ingon, ‘Ang matag sudlanan sa bino mapuno ug bino.’ Ug kon moingon sila kanimo, ‘Nasayod na kami nga ang matag sudlanan ug bino mapuno gayod ug bino,’
13. ingna sila nga mao kini ang buot kong ipasabot: ‘Silotan ko ang tanang lumulupyo niining yutaa, apil ang mga hari nga kaliwat ni David, ang mga pari, mga propeta, ug ang tanang lumulupyo sa Jerusalem. Himuon ko silang daw mga hubog, ug
14. unya, ipagbangga ko sila sa usag usa, ginikanan ug mga anak. Dili ako magpakita ug kalooy sa paglaglag kanila. Ako, ang Ginoo, ang nag-ingon niini.’ ”
15. Paminaw kamog maayo, ug ayaw kamo pagpasigarbo, kay nagsulti na ang Ginoo.
16. Pasidunggi ninyo ang Ginoo nga inyong Dios sa dili pa niya ipadala ang kangitngit, ug sa dili pa kamo mapandol sa mangitngit nga mga bukid. Ang kahayag nga inyong gilaoman himuon niyang labihan kangitngit.
17. Kon dili pa gayod kamo motuo, maghilak ako sa tago tungod sa inyong pagkamapahitas-on. Mohilak gayod ako pag-ayo ug motulo ang akong mga luha, kay bihagon man ang katawhan sa Ginoo.
18. Gisugo ako sa Ginoo nga ingnon ang hari ug ang iyang inahan nga manaog na gikan sa ilang trono kay kuhaon na gikan kanila ang ilang matahom nga mga korona.
19. Sirad-an na ang mga pultahan sa mga lungsod sa Negev, ug wala nay moabli niini. Pagabihagon ang tanang katawhan sa Juda.
20. Tan-awa ang mga kaaway nga nagagikan sa amihan. O Jerusalem, hain na man ang mga lumulupyo nga imong gipasigarbo ug gitugyan ko kanimo nga atimanon?
21. Unsa kahay imong bation kon ang mga nasod nga imong gihimong kaabin maoy pagamhon sa Ginoo kanimo? Dili mo kaha bation ang kasakit nga sama sa bation sa babayeng nagbati?
22. Mangutana ka sa imong kaugalingon, “Nganong nahitabo kini kanako?” Gilaglag ka ug nahisama sa usa ka babayeng gipanamastamasan tungod sa imong daghang mga sala.
23. Mahimo bang ilisan sa usa ka itom nga tawo ang kolor sa iyang panit? Mahimo bang ilisan sa mananap nga leopardo ang puntik-puntik niini nga balhibo? Dili gayod! Mao usab kamo, mga taga-Jerusalem, dili kamo makahimog maayo, kay naanad na kamo sa paghimog daotan.
24-25. Miingon ang Ginoo, “Patibulaagon ko kamo nga daw sa tahop nga gipalid sa hangin gikan sa kamingawan. Mao kini ang inyong dangatan. Himuon ko kini kaninyo tungod kay gikalimtan ninyo ako, ug misalig kamo sa mini nga mga dios.
26. Huboan ko kamo aron maulawan.
27. Nakita ko ang inyong ngil-ad nga mga buhat nga mao ang pagsimba sa mga dios-dios diha sa mga bungtod ug sa kaumahan. Nahisama kamo sa babayeng mananapaw nga nalabihan sa kauwag, o sa walay ulaw nga babayeng nagabaligya sa iyang dungog. Makalulooy kamo, mga taga-Jerusalem! Hangtod kanus-a kamong magpabiling mahugaw?”