9. Jerusalem se hekke lê op die grond. Die Here het hulle uit hulle skarniere geruk. Haar koning en haar leiers het by vreemde volke beland. Die wet het verdwyn. Profete kry nie meer visioenevan die Here af nie.
10. Die leiers van Jerusalemsit stomgeslaan op die grond. Hulle het begrafnisklere aan en gooi grond op hulle koppesoos hulle treur. Die jongmeisies van Jerusalem laat uit skaamte hulle koppe hang.
11. My oë is leeg gehuil. Ek is bitter ontsteld as ek sien hoe my volk in duie stort. Kinders en babatjies val flou en sterf in die stad se strate.
12. “Ons is honger,” sê die kinders vir hulle ma’s. In die strate sak hulle inmekaar soos iemand wat gewond is. Hulle sterf in die arms van hulle ma’s.
13. Met wie kan ek jou vergelyk,Jerusalem? Waarmee kan ek jou smarte vergelyk,Jerusalem? Hoe kan ek jou troos?Jou hartseeris dieper as die see. Wie sal jou ooit weer heel kan maak?
14. Jou profete het vir jou drogbeelde opgetower. Hulle het nie jou oortredingssigbaar gemaak nie.Dit sou verhoed het dat jy weggevat word uit jou land. Hulle het nuttelose dinge gesê wat jou eerder op ’n verkeerde spoor gelei het.
15. Almal wat by die stad verbyloop, slaan hulle hande saam. Hulle skud hulle kop en fluit van verbasing oor Jerusalem. Hulle spot en sê:“Is dit die stad wat die mooiste plek op aarde genoem is, die stad wat vreugde vir die hele wêreld bring?”
16. Al jou vyande spot met jou en fluit deur hulle tande: “Die dag het gekom waarvoor ons gewag het om hierdie stad te vernietig!”
17. Dit is die Herewat dit met jou laat gebeur wat Hy al lankal besluit het. Hy het Jerusalem genadeloos vernietig. Hy het jou vyand laat lekkerkry toe hulle jou verslaan het.
18. Mure van Jerusalem, pleit by die Here! Laat jou trane dag en nag vloei soos ’n rivier. Moenie vir ’n oomblik ophou nie.