32. Die Here, die Almagtige, sê: “Let op, rampe gaan die een volkna die ander tref! ’n Groot storm bou op vanaf die verste uithoeke van die aarde!”
33. In dié tyd sal die mense wat deur die Here verslaan is, van een kant van die aarde na die ander kant dood lê. Niemand sal oor hulle huil nie. Niemand sal ook die lyke bymekaarmaak en begrawe nie. Hulle sal soos mis oor die grond versprei lê.
34. Julle herders, julle moet huil en kla. Leiers, rol in die stof rond van hartseer! Die tyd van julle slagting het aangebreek. Julle sal soos ’n kleipot val en aan skerwe breek!
35. Julle kan nêrens heen vlug nie. Daar is geen manier hoe die leiers van die kudde kan ontsnap nie.
36. Hoor hoe huil die herders en kla die leiers van die kudde. Die Here het hulle weiveldeverwoes.
37. Die Here was so kwaad dat Hy hulle vreedsame bestaan verwoes het.
38. Hy is soos ’n leeu wat sy lêplek verlaat op soek na ’n prooi. Hulle land word verwoes deur die vyand se swaard en die Here se woede.