20. Maar Jesus het vir hom gesê: “Die jakkalse het gate en die voëls het neste, maar Ek, die Seun van die Mens, het geen tuiste waar Ek my kop kan neerlê nie.”
21. Een van sy ander dissipels het vir Hom gesê: “Here, U sal my moet toelaat om eers terug te gaan en my pa te begrawe.”
22. Maar Jesus het vir hom gesê: “Nee, jy moet My nóú volg. Laat die geestelik dooies maar na mekaar omsien.”
23. Jesus het toe in die skuit geklim en sy dissipels het Hom gevolg.
24. Skielik het daar ’n hewige storm oor die see opgekom sodat reuse golwe oor die boot gebreek het. Maar Jesus het gelê en slaap.
25. Hulle gaan maak Hom toe wakker en sê: “Here, red ons! Dis klaar met ons!”
26. Maar Jesus sê vir hulle: “Waarom is julle so verskrik? Is julle geloof dan regtig so klein?” Daarna het Hy opgestaan, die winde en die see streng aangespreek en daar het ’n groot kalmte gekom.
27. Die dissipels was oorweldig. “Watter soort mens is Hy dat selfs die winde en die see na Hom luister?”
28. Toe Jesus oorkant die see in die land van die Gadareners aankom, kom twee duiwelbesetenes uit die begraafplaas Hom tegemoet. Hulle was sulke woestaards dat niemand dit kon waag om daarlangs verby te gaan nie.
29. Meteens begin hulle hard uitskreeu: “Los ons uit, Seun van God! Het U hiernatoe gekom om ons voor die tyd te pynig?”
30. ’n Hele ent daarvandaan was daar ’n groot trop varke aan die wei.
31. Die bose geeste het Jesus aangehou smeek: “As U ons wil uitdryf, stuur ons dan in die trop varke in.”