27. dan moet julle sê: ‘Dit is die Pesagoffer aan יהוה, wat by die huise van die seuns van Yisra’el in Mitzrayim verbygegaan het, toe Hy die Mitzrayiete geslaan, maar ons huise gespaar het’.” Toe het die volk neergebuig en met hulle gesigte op die grond gelê.
28. Die seuns van Yisra’el het gegaan en gedoen soos יהוה aan Moshe en Aharon beveel het, so het hulle gedoen.
29. Dit het gebeur om middernag dat יהוה al die eersgeborenes in Mitzrayim geslaan het; van die eersgeborene van Farao af, wat op sy troon gesit het, tot by die eersgeborene van die gevangene wat in die tronk was, asook al die eersgeborenes van die diere.
30. Farao het in die nag opgestaan, hy, al sy diensknegte en al die Mitzrayiete en daar was ’n groot uitroep in Mitzrayim, want daar was geen huis waarin iemand nie dood is nie.
31. Hy het Moshe en Aharon in die nag laat roep en gesê: “Staan op, gaan weg onder my volk uit, julle sowel as die seuns van Yisra’el en gaan dien יהוה soos julle gesê het.
32. Vat ook julle kleinvee en julle beeste saam soos julle gesê het, gaan weg en seën my ook.”
33. Die Mitzrayiete het aangehou by die volk, om hulle haastig uit die land uit te stuur, want hulle het gedink: ‘Ons sal almal sterf!’
34. Toe neem die volk hulle deeg voordat dit ingesuur was, met hulle bakskottels, in hulle klere toegebind, op die skouers.
35. Die seuns van Yisra’el het gedoen volgens die woord van Moshe: hulle het van die Mitzrayiete silwer en goue goed en klere gevra