3. Y’hoshafat was bang en hy het sy gesig opgelig om tot יהוה te bid en het ’n vas vir al die inwoners van Y’hudah uitgeroep. Hy het vir hulle gesê: “Kom, kry julleself bymekaar en laat ons van יהוה, ons God, vra.”
4. Al die inwoners van Y’hudah het bymekaargekom, selfs van veraf stede en hulle het gekom om van God te vra.
5. Y’hoshafat het opgestaan in die vergadering van Y’hudah in die huis van יהוה, wat in Yerushalayim is, voor die nuwe hof
6. en hy het gebid en gesê: “O יהוה, God van ons vaders, U is God in die hemel en U is die Heerser oor al die koninkryke van die nasies en aan U behoort die mag en die krag. Nou staan ek voor U en bid.Rom 11:1
7. U is ons God, wat die inwoners van hierdie land voor U volk Yisra’el vernietig het en dit vir die nageslag van Avraham, u vriend, gegee het vir ewig.
8. Hulle het daarin gebly en daarin vir U ’n Afgesonderde Plek gebou en gesê:
9. ‘Omdat daar ’n Afgesonderde Plek tussen ons is, sal geen boosheid oor ons kom nie; nie die swaard, straf, pes of hongersnood nie, of ons sal voor hierdie gebou, want U Naam (Karakter en Outoriteit) is uitgeroep oor hierdie gebou, voor U kom staan en ons sal tot U bid in hierdie gebou en U sal ons gebed hoor en ons red.’
10. Nou, let op, die kinders vanaf `Ammon, vanaf die berg Se’ir en vanaf Mo’av, met wie U Yisra’el nie wou laat meng toe U hulle uit Mitzrayim uitgebring het en die juk van Mitzrayim van hulle af verwyder het nie,
11. let op, hulle vergeld ons nou. Hulle kom om ons uit U besitting te verdryf wat U aan ons gegee het as erfenis.Yeg 35:10-15 oor hulle, want ons weet nie wat om te doen nie, maar ons oë is op U.”
12. O, ons God, maak Uself bekend en oordeel hulle, want ons het geen krag om teen hulle te staan nie. Bring die swaard van U oordeel
13. Die hele Y’hudah het voor יהוה gestaan, hulle kleintjies, hulle vroue, hulle seuns en hulle dogters.
14. Toe kom die Gees van יהוה met mag op Yagzi’el, die seun van Z’kharyahu, die seun van B’nayah, die seun van Ye’i’el, die seun van Matanyah, ’n Leviet uit die seuns van Asaf, terwyl hy voor die mense van Yisra’el gestaan het
15. en hy het gesê: “Luister, almal wat uit Y’hudah is, inwoners van Yerushalayim en koning Y’hoshafat, so sê יהוה, julle God: ‘Moenie bang of ontsteld wees vanweë hierdie groot weermag nie, want die geveg is nie julle s’n nie, maar God s’n.
16. Maak gou, gaan af teen hulle, let op, hulle kom vroeg in die oggend op en julle sal hulle aan die einde van die vallei kry, voor die wildernis. Hulle kom op om teen jou te veg.
17. In daardie uur, staan stil en sien die verlossing wat יהוה vir jou sal bring. O, Y’hudah en Yerushalayim, moenie vrees of ontsteld wees nie, gaan môre teen hulle uit en יהוה sal julle help’.”
18. Toe het Y’hoshafat neergebuig met sy gesig teen die grond en aanbid en die hele Y’hudah en al die inwoners van Yerushalayim het voor die Teenwoordigheid van יהוה neergeval om יהוה te aanbid.
19. Die Leviete van die nageslag van die K’hatiete en uit die nageslag van die Koragiete het opgestaan om יהוה, die God van Yisra’el, met ’n baie harde stem te lofprys.
20. Hulle het vroeg die oggend opgestaan en na die wildernis van T’koa gegaan. Terwyl hulle uitgaan, het Y’hoshafat gaan staan en gesê: “Luister na my, Y’hudah en inwoners van Yerushalayim! Vertrou in יהוה, julle God sodat julle bevestig sal word; vertrou in sy profete en julle sal bevry word.”
21. Toe het hy tussen die volk gestaan en gesê: “Kom, laat ons dank bring aan יהוה en lofprysing tot die grootheid van Sy Afgesonderdheid, soos Hy voor ons magte uitgaan om vir ons te veg teen ons vyande.” Hulle het gesê: “Loof en dank יהוה, want Hy is goed, sy liefdevolle goedheid duur vir ewig!” Toe het die heuwels begin lofprys en die berge hulle verheug!
22. Toe hulle begin het om te sing en te lofprys, het יהוה ’n hinderlaag opgestel teen die seuns van `Ammon, Mo’av en die mense vanaf die gebergte van Se’ir wat teen Y’hudah gekom het en hulle is verslaan.