12. ’n Man van Benyamin het van die gevegslyn af gehardloop en dieselfde dag in Shiloh aangekom met sy klere geskeur en stof op sy kop.
13. Toe hy kom, let op, `Eli het op sy sitplek langs die pad gesit, ywerig wagtend, want hy was besorg oor die ark van God. Die man het gekom om dit in die stad te vertel en die hele stad het uitgeroep.
14. Toe `Eli dan die geluid van die geskreeu hoor, sê hy: “Wat beteken die geraas van hierdie oproer?” Toe het die man haastig gekom en `Eli vertel.
15. `Eli was agt en negentig jaar oud en sy oë het styf gestaan sodat hy nie kon sien nie.
16. Die man het vir `Eli gesê: “Ek is die een wat vanaf die gevegslyn gekom het. Waarlik, ek het vandag van die gevegslyn af ontvlug.” Hy vra: “Hoe het dinge gegaan, my seun?”
17. Toe het die een wat die nuus gebring het, geantwoord: “Yisra’el het voor die F’lishtyne gevlug en daar was ook ’n groot slagting onder die manne en u twee seuns, Hofni en Pin’gas, is dood en die ark van God is gevat.”
18. Toe hy die ark van God noem, val `Eli agteroor van die stoel af langs die poort; sy nek was gebreek en hy het gesterf, want hy was oud en swaar. So het hy Yisra’el veertig jaar lank gerig.
19. Sy skoondogter, die vrou van Pin’gas, was verwagtend en op die punt om geboorte te gee en toe sy die tyding hoor dat die ark van God gevat is en dat haar skoonvader en haar man gesterf het, het sy neergekniel en geboorte gegee, want haar pyn het haar oorval.
20. Op die tyd van haar dood, sê die vroue wat by haar staan: “Moenie bang wees nie, want jy het geboorte gegee aan ’n seun,” maar sy het nie geantwoord of aandag gegee nie.