8. Bewys dan ’n guns aan jou dienskneg, want jy het jou dienskneg saam met jou in ’n verbond van יהוה gebring. As daar egter oortreding by my is, maak my dan self dood, want waarom sou jy my dan na jou vader toe bring?”
9. Y’honatan het gesê: “Wat ’n verwerplike gedagte, want as ek sekerlik agterkom dat my vader besluit het om boosheid oor jou te laat kom, sou ek jou nie daarvan vertel nie?”
10. Toe vra Dawid vir Y’honatan: “Wie sal my vertel of jou vader jou ’n harde antwoord gee?”
11. Y’honatan sê vir Dawid: “Kom, laat ons uitgaan in die veld in.” Beide van hulle het uitgegaan na die veld.
12. Toe sê Y’honatan vir Dawid: “יהוה, die God van Yisra’el, is Getuie! Wanneer ek na my vader geluister het op hierdie tyd môre of die derde dag, let op, as dit goed is teenoor Dawid, sal ek dan nie na jou toe stuur en dit aan jou openbaar nie?
13. As dit my vader plesier om jou skade aan te doen, mag יהוה so aan Y’honatan doen en ook meer, as ek dit nie aan jou bekendmaak en jou wegstuur nie sodat jy veilig kan gaan. Mag יהוה by jou wees soos Hy by my vader was.
14. As ek dan nog lewe, sal jy my nie die liefdevolle omgee van יהוה bewys dat ek nie sal sterf nie?
15. Jy sal ook vir ewig nooit jou liefdevolle omgee aan my huis onttrek nie, selfs nie wanneer יהוה elke een van die vyande van Dawid afsny van die oppervlak van die aarde af nie.”
16. So het Y’honatan ’n verbond gesluit met die huis van Dawid. “Mag יהוה dit eis van die hand van Dawid se vyande.”
17. Y’honatan het Dawid weer laat sweer as gevolg van sy liefde vir hom, want hy het hom liefgehad soos hy sy eie lewe liefgehad het.
18. Toe het Y’honatan vir hom gesê: “Môre is dit nuwemaan en jy sal gemis word, want jou sitplek sal leeg wees.