11. Y’honatan sê vir Dawid: “Kom, laat ons uitgaan in die veld in.” Beide van hulle het uitgegaan na die veld.
12. Toe sê Y’honatan vir Dawid: “יהוה, die God van Yisra’el, is Getuie! Wanneer ek na my vader geluister het op hierdie tyd môre of die derde dag, let op, as dit goed is teenoor Dawid, sal ek dan nie na jou toe stuur en dit aan jou openbaar nie?
13. As dit my vader plesier om jou skade aan te doen, mag יהוה so aan Y’honatan doen en ook meer, as ek dit nie aan jou bekendmaak en jou wegstuur nie sodat jy veilig kan gaan. Mag יהוה by jou wees soos Hy by my vader was.
14. As ek dan nog lewe, sal jy my nie die liefdevolle omgee van יהוה bewys dat ek nie sal sterf nie?
15. Jy sal ook vir ewig nooit jou liefdevolle omgee aan my huis onttrek nie, selfs nie wanneer יהוה elke een van die vyande van Dawid afsny van die oppervlak van die aarde af nie.”
16. So het Y’honatan ’n verbond gesluit met die huis van Dawid. “Mag יהוה dit eis van die hand van Dawid se vyande.”
17. Y’honatan het Dawid weer laat sweer as gevolg van sy liefde vir hom, want hy het hom liefgehad soos hy sy eie lewe liefgehad het.
18. Toe het Y’honatan vir hom gesê: “Môre is dit nuwemaan en jy sal gemis word, want jou sitplek sal leeg wees.
19. Wanneer jy drie dae gebly het, moet jy gou afkom en gaan na die plek waar jy jou op daardie gebeurlike dag weggesteek het en jy moet by die klip `Ezel bly.
20. Ek sal drie pyle aan die kant skiet asof ek na ’n teiken skiet