4. Die koning van Yisra’el antwoord: “Dit is volgens u woord, my meester die koning; ek is u s’n en alles wat ek het!”
5. Toe kom die boodskappers terug en sê: “So sê Ben-Hadad: ‘Verseker het ek gestuur en vir u gesê: “U moet u silwer, u goud, u vroue en u kinders vir my gee,”
6. maar omtrent hierdie tyd môre sal ek my diensknegte na u toe stuur en hulle sal u huis en die huise van u diensknegte deursoek en hulle sal alles wat begeerlik is in u oë, in hulle hand sit en wegdra.’”
7. Toe roep die koning van Yisra’el al die oudstes van die land en sê: “Kyk asseblief en sien hoe hierdie man moeilikheid soek, want hy het na my toe gestuur vir my vroue, my kinders, my silwer en my goud en ek het hom nie geweier nie.”
8. Al die oudstes en al die mense antwoord hom: “Moenie luister of inwillig nie.”
9. Hy het vir die boodskappers van Ben-Hadad gesê: “Sê vir my meester die koning: ‘Alles waarvoor u die eerste keer na u dienskneg gestuur het, sal ek doen, maar hierdie ding kan ek nie doen nie.” Die boodskappers het weggegaan en weer vir hom ’n antwoord gebring.
10. Ben-Hadad het gestuur en vir hom gesê: “Mag die gode so aan my doen en ook meer, as die stof van Shomron genoeg sal wees vir ’n handvol aan elke man wat my volg!”