33. sodat hulle bloed op die kop van Yo’av en op die kop van sy nageslag vir ewig kan terugkeer, maar vir Dawid, sy nageslag, sy huis en sy troon, mag daar vrede wees vanaf יהוה vir ewig.”
34. Toe het B’nayah, die seun van Y’hoyada, opgegaan en hom aangeval en hom doodgemaak en hy is begrawe by sy eie huis in die wildernis.
35. Die koning het vir B’nayah, die seun van Y’hoyada, in sy plek oor die leër aangestel en die koning het Tzadok, die priester, aangestel in die plek van Evyatar.
36. Die koning het vir Shim’i laat roep en vir hom gesê: “Bou vir jouself ’n huis in Yerushalayim en leef daar, moenie van daar af uitgaan na enige plek toe nie,
37. want op die dag dat jy uitgaan en oor die spruit Kidron gaan, moet jy verseker weet dat jy sekerlik sal sterf; jou bloed sal op jou eie kop wees.”
38. Shim’i sê toe vir die koning: “Die woord is goed. Soos my meester, die koning, gesê het, so sal u dienskneg doen.” Shim’i het baie dae in Yerushalayim gebly,
39. maar dit het gebeur aan die einde van drie jaar dat twee van Shim’i se slawe weggeloop het na Akhish, die koning van Gat, die seun van Ma’akhah. Hulle het vir Shim’i vertel en gesê: “Let op, jou slawe is in Gat.”
40. Toe staan Shim’i op en saal sy donkie op en gaan na Gat, na Akhish, om sy slawe te soek en Shim’i het gegaan en sy slawe van Gat af gebring.
41. Dit is vir Shlomo vertel dat Shim’i uit Yerushalayim na Gat gegaan en teruggekom het.