6. Die Israeliete was baie jammer vir Benjamin. “Vandag het Israel een van sy stamme verloor,” het hulle gesê.
7. “Wat kan ons doen om vroue in die hande te kry vir die mans uit die stam van Benjamin wat oorgebly het? Ons het mos gesweer dat ons nie ons dogters met hulle sal laat trou nie.”
8. In antwoord op hulle vraag of daar iemand was wat nie na die vergadering in Mispa toe gekom het nie, het dit geblyk dat niemand uit Jabes in Gilead daar was nie.
9. Nadat hulle ’n lys opgestel het van almal wat daar was, het hulle gesien dat niemand uit Jabes teenwoordig was nie.
10. Die vergadering het toe 12 000 soldate na Jabes toe gestuur met die opdrag om almal, ook die vroue en kinders, dood te maak.
11. “Dit is wat julle moet doen,” was hulle opdrag. “Maak elke man en elke vrou wat nie meer ’n maagd is nie, dood.”
12. Hulle het 400 meisies in Jabes gekry wat nog maagde was. Hulle het hierdie meisies na die kamp by Silo in Kanaän gevat.
13. Die Israelitiese vergadering het toe ’n vredesafvaardiging na die oorblywende Benjaminiete gestuur wat by die rots by Rimmon gebly het.
14. Die Benjaminiete het teruggekom en die volk het vir hulle die meisies uit Jabes in Gilead as vroue gegee. Daar was egter nie genoeg meisies sodat elkeen ’n vrou kon kry nie.
15. Die volk het vir Benjamin jammer gekry, want die Here het die eenheid onder die stamme van Israel verbreek.
16. Toe vra die leiers van Israel: “Waar gaan ons nog vroue vir die mans van Benjamin kry? Hulle eie vroue is almal doodgemaak.
17. Israel mag nie een van sy stamme verloor nie. Ons moet ’n manier kry om die stam van Benjamin te laat voortbestaan.