13. In sy woede het die Here Israel 40 jaar lank in die woestyn laat rondtrek totdat die hele geslag wat Hom so kwaad gemaak het, dood was.
14. En hier kom julle bende sondaars en julle maak net soos hulle. Wil julle nou weer die Here kwaad maak?
15. As julle twee stamme weier om die Here te volg, gaan Hy die Israeliete doodgewoon in die woestyn aan hulle eie lot oorlaat, en wat dink julle bly dan van hulle oor?”
16. Die stamme van Ruben en Gad kom toe met ’n voorstel na Moses toe: “Laat ons toe om vir ons vee krale te bou en stede met sterk mure waarin ons vroue en kinders veilig sal wees.
17. Daarna sal ons ons wapens bymekaarmaak en in die voorste linies van die Israeliete gaan veg. Ons sal saam met hulle oor die rivier trek en saam met hulle veg totdat hulle almal in hulle eie land ’n plek het om te bly. Intussen kan ons vroue en kinders veilig hier agterbly in die stede wat ons vir hulle gebou het, want die mure om die stede is sterk en hoog genoeg om hulle te beskerm.
18. Ons sal nie terugkom hiernatoe voordat al die ander Israeliete hulle eie grond gekry het nie.
19. Ons is nie negatief nie, maar ons wil nie grond aan die oorkant van die Jordaanrivier hê nie. Die grond hier aan die oostekant van die rivier is ons grond.”
20. Moses antwoord toe: “Goed so! Bring julle soldate om oor die Jordaanrivier voor die Here se ark uit te trek.