14. Die leiers en die hoë amptenare kom eerste aan die beurt: “Julle het my volk soos ’n wingerd gestroop en nou sit julle met die arm mense se besittings in julle huise.
15. Wat het julle besiel om my volk so in die grond in te vertrap en die hulpeloses so uit te buit?” vra die Here my God, die Almagtige.
16. Daarna sal die Here die vroue van Jerusalem aankla: “Kyk net ’n bietjie hoe verwaand is die vroue van Jerusalem. Hulle loop neus in die lug en knipoog skelm vir die mans om met hulle rond te flerrie. Hulle gee sulke klein trippeltreetjies om die ornamente om hulle enkels te laat klingel om aandag te trek.
17. Daarom sal Ek,” sê die Here, “elkeen se sluier afruk en haar kop kaal laat skeer. Ek sal hulle met hulle kaal koppe in die straat laat rondloop.”
18. Op dié dag sal die Here al hulle versiersels waarop hulle so trots is, wegvat: enkelringe, kettinkies met sonnetjies en maantjies,
19. oorbelletjies en armbande, sluiers
20. en kopdoeke, voetkettinkies, versierde gordels, parfuum en gelukbringertjies,
21. ringe en neusringe,
22. deftige partytjierokke, mantels en serpe, handsakkies
23. en spieëltjies, fyn sakdoekies, kopdoekies en skouermanteltjies.
24. In plaas van die geur van parfuum sal hulle vreeslik stink. In die plek van hulle versierde gordels sal hulle toue om hulle middel dra. Hulle sal kaalkop rondloop in plaas van hulle goed versorgde hare. In plaas van deftige en fyn rokke sal hulle growwe klere van sak dra. In plaas van hulle skoonheid van vroeër sal hulle die brandmerk van slawe dra.
25. Al Jerusalem se mans sal in die oorlog omkom; selfs hulle dapperste soldate sal nie ontsnap nie.
26. Daar sal ’n groot gehuil en getreur by die stad se hekke wees. Die stad sal soos ’n misbruikte vrou lyk wat kaal op ’n hopie in die stof bly sit.