1. Die Here het ook nog verder vir Moses gesê: “Ek is die Here.
2. Abraham, Isak en Jakob het gesê Ek is die God wat vreeslik sterk is. Hulle het My die Almagtige genoem. Hulle het My nie ‘die Here’ genoem nie.
3. Ek het ook met hulle ’n ooreenkoms gesluit. Ek het hulle belowe om die land Kanaän, waarin hulle net vir ’n tydjie oorgebly het, uiteindelik vir hulle te gee as hulle eie land.
4. “Ek het ook gehoor hoe die Israeliete kla omdat hulle in Egipte slawewerk moet doen. Ek het onthou dat Ek ’n ooreenkoms met hulle gemaak het.
5. Jy moet vir die Israeliete sê: ‘Ek is die Here. Ek sal julle wegvat uit Egipte waar julle gedwing word om sonder betaling vir ander te werk. Ek sal julle vrymaak van dié slawewerk. Ek sal julle met groot krag en met wonderlike dinge van julle swaarkry verlos.
6. Ek maak julle my eie volk. Ek is julle God. Julle sal weet en erken dat Ek die Here julle God is wanneer Ek julle die dag wegvat uit Egipte waar julle vir ander moet werk.
7. Ek sal julle bring by die land wat Ek aan Abraham, Isak en Jakob belowe het. Ek sal dié land julle eie land maak. Ek is die Here.’”
8. Moses het al hierdie dinge net so vir die Israeliete gaan vertel. Hulle was egter te moeg en moedeloos van al die harde werk om nog na hom te luister.
9. Die Here het verder ook nog vir Moses gesê:
10. “Gaan sê weer vir die farao, die koning van Egipte, dat hy die Israeliete uit sy land moet laat weggaan.”
11. Moses het egter reguit vir die Here gesê: “Hoe op aarde sal die farao na my luister as die Israeliete nie eens hoor wat ek sê nie? Ek kan nie baie goed praat nie.”
12. Die Here het nogtans weer ’n keer met Moses en Aäron gepraat en hulle weer na die Israeliete en na die koning van Egipte, die farao, toe gestuur om te eis dat hy die Israeliete uit Egipte moet laat wegtrek.