10. “Ja, maar wie sal vir my kom sê of jou pa ’n dwars antwoord gegee het of nie?” vra Dawid.
11. Jonatan sê vir Dawid: “Kom ons stap ’n bietjie veld toe.”Hulle twee het die veld in gestap,
12. en daar het Jonatan vir Dawid gesê: “Ek belowe jou voor die Here, die God van Israel, dat ek oormôre teen hierdie tyd sal uitvind wat my pa se plan is. As dit goed lyk, sal ek vir seker iemand stuur om dit vir jou te kom sê.
13. Maar as my pa vas besluit het om van jou ontslae te raak, sal ek jou laat weet en seker maak dat jy wegkom na ’n veilige plek. As ek dit nie doen nie, kan die Here my maar baie swaar straf. “Die Here sal jou help soos Hy vroeër my pa gehelp het.
14. As ek nog leef, moet jy asseblief vir my goed wees soos die Here vir jou goed is, sodat ek nie doodgemaak word nie.
15. En wanneer die Here elke vyand van jou van die aarde af uitroei, moet jy asseblief ook vir my familie goed wees solank jy leef.”
16. So het Jonatan met Dawid se familie ’n ooreenkoms gemaak met die woorde: “Die Here sal sorg dat dit uitgevoer word.”
17. Jonatan het Dawid ook laat sweer dat hy getrou sal bly aan hom, dat hy vir hom soveel sal omgee as wat hy vir homself omgee.
18. Daarna sê Jonatan: “Môre is dit die nuwemaansfees. Hulle sal jou mis, want jou plek sal leeg wees.
19. Gaan oormôre na die plek toe waar jy die vorige keer weggekruip het, dan gaan sit jy naby die Ezelrots.