5. Die Here het vir my gesê: “Jeremia, jy word moeg wanneer jy resies moet hardloop teen mense. Hoe sal dit met jou gaan wanneer jy teen perde moet hardloop? Jy is nie bekommerd in ’n land waar daar vrede is nie. Maar wat sal jy maak tussen die baie bome langs die Jordaan-rivier?
6. Jou broers, jou eie familie, verraai jou ook en hulle sê ander mense moenie na jou luister nie. Wanneer jou familie vriendelik praat met jou, dan moet jy hulle nie glo nie.”
7. Die Here sê:“Ek het ook weggegaan van my huis,Ek het gesê dit behoort aan My,maar ek wil dit nie meer hê nie.Ek is lief vir die volk,maar Ek het hulle vir hulle vyande gegee.
8. Die volk wat aan My behoort, het vir My gewordsoos ’n leeu wat in die bos vir My brul.Daarom haat Ek hulle.
9. Die volk wat aan My behoort, is soos ’n dooie dier,’n hiëna vreet daaraan terwyl die aasvoëls wag.Kom, maak al die wilde diere bymekaarsodat hulle ook kan kom vreet.
10. Baie konings het my mooi land verwoes,niemand woon nou daar nie.Hulle was soos skaapwagters wat hulle skape injaagin ’n wingerd om alles plat te trap.
11. Hulle het die land verwoes,niemand woon nou daar nie.Die plante in die land is droog en verlep,en niemand is bekommerd daaroor nie.
12. Die mense het gekom oor die heuwelsin die woestyn waar daar niks plante groei nie,hulle het gekom om die land te verwoes.”Die Here het hulle gestuur,hulle is die swaard waarmee Hy mense doodmaakin die hele land.Daar is vir niemand vrede nie.
13. Die mense van Juda en Jerusalemhet koring gesaai, maar hulle het dorings gekry.Hulle het gewerk totdat hulle moeg was,maar hulle het niks gekry nie.Hulle het niks, want die Here is kwaad vir hulle.
14. Die Here sê: “Ek praat oor die ander volke rondom my volk. Hulle het die grond gevat wat Ek vir my volk Israel gegee het. Nou sal Ek hulle wegvat uit hulle lande, en Ek sal die mense van Juda wegvat wat by hulle is.
15. Maar nadat Ek hulle weggevat het, sal Ek jammer wees vir hulle en Ek sal hulle terugbring, elkeen na sy eie grond en sy eie land.