13. Die Here, Hy wat Here is, sê: “Ek sal die afgode laat verdwyn, Ek sal al die gode wegvat uit die stad Memfis, daardie gode beteken niks. Daar sal nie meer ’n koning in Egipte wees nie. Ek sal almal in Egipte bang laat word.
14. Ek sal die land Patros verwoes, Ek sal die stad Soan laat brand, Ek sal die mense van die stad No straf.
15. Ek sal die mense van die stad Sin laat voel dat Ek kwaad is, Sin, die stad wat die sterk mure het. Ek sal al die soldate in die stad No laat sterf.
16. Ek sal Egipte laat brand, die mense in die stad Sin sal rondspring van pyn, die mure van die stad No sal val, vyande sal die stad Memfis in die dag aanval.
17. Die jongmanne in die stede Awen en Pi-Beset sal in die oorlog sterf, en die mense in daardie stede sal gevangenes word, hulle sal moet weggaan.
18. Dit sal in die stad Tagpanges in die dag donker word wanneer Ek die jukke breek wat Egipte op ander volke se nekke gesit het. Daar sal dan nie soldate wees wat Egipte sterk maak nie. ’n Wolk sal die stad toemaak, en sy mense sal gevangenes word, hulle sal moet weggaan.
19. Ek sal Egipte straf. Hulle sal weet dat Ek die Here is.”
20. Die Here het met my gepraat. Dit was in die elfde jaar, in die eerste maand, op die sewende dag van die maand. Ek het gehoor die Here sê vir my:
21. “Mens, Ek het die arm gebreek van die farao, die koning van Egipte. Ek het nie sy arm toegedraai sodat dit weer gesond kan word nie. Ek het nie ’n plank aan sy arm vasgemaak sodat die arm weer sterk kan word en ’n swaard kan vashou nie.”
22. Die Here, Hy wat Here is, sê: “Daarom, Ek is nou die vyand van die farao, die koning van Egipte. Ek sal altwee sy arms breek, die gesonde arm en die arm wat af is. Die swaard sal uit sy hand val.