25. Want hy het vandag gegaan en hy het baie beeste en vet kalwers en skape en bokke geslag. Hy het al die prinse genooi en ook die hoofde van die leër en die priester Abjatar. Hulle eet en drink nou saam met hom en hulle sê: ‘Ons bid dat koning Adonia lank sal lewe!’
26. Maar Adonia het nie vir my en die priester Sadok en Benaja seun van Jojada en Salomo genooi nie.
27. Meneer die koning, het jy gesê hierdie dinge moet so gebeur? Hoekom het jy nie vir ons gesê wie ná jou op jou troon moet sit nie?”
28. Koning Dawid het geantwoord en gesê: “Gaan roep vir Batseba en sê sy moet hier voor my kom staan.”
29. Die koning het toe belowe en gesê: “So seker soos die Here lewe, die Here wat elke maal my lewe gered het toe dit vir my gevaarlik was,
30. ek hét vir jou belowe dat jou seun Salomo koning sal word ná my en dat hy in my plek op my troon sal sit. Ek het toe gesê my God die Here moet die getuie wees, en ek belowe dit vandag weer.”
31. Batseba het gekniel met haar gesig teen die grond en sy het voor die koning gebuig en gesê: “Ek bid dat Meneer die koning Dawid vir altyd sal lewe.”
32. Daarna het koning Dawid gesê: “Gaan roep die priester Sadok en die profeet Natan en Benaja seun van Jojada, en sê hulle moet voor my kom staan.”
33. Die koning het toe vir hulle gesê: “Julle moet die manne saamneem wat die koning moet oppas en julle moet my seun Salomo op my eie muil laat ry. Julle moet hom na die Gihon-fontein bring.
34. Daar moet die priester Sadok en die profeet Natan hom salf om koning te wees oor Israel. Dan moet julle die ramshoring blaas en sê: ‘Ons bid dat koning Salomo lank sal lewe!’